قطب الدین راوندی: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
| عنوان تصویر = | | عنوان تصویر = | ||
| زادروز = | | زادروز = | ||
| زادگاه = | | زادگاه = راوند از توابع کاشان | ||
| تاریخ درگذشت = 573 هجری قمری | | تاریخ درگذشت = 573 هجری قمری | ||
| مکان درگذشت = | | مکان درگذشت = قم | ||
|عرض جغرافیایی محل دفن= | |عرض جغرافیایی محل دفن= | ||
|طول جغرافیایی محل دفن= | |طول جغرافیایی محل دفن= | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| سال‌های فعالیت = | | سال‌های فعالیت = | ||
| نماینده = | | نماینده = | ||
| شناخته‌شده برای = | | شناخته‌شده برای = محدث، مفسر، متکلم، فقیه، فیلسوف | ||
| نقش‌های برجسته = | | نقش‌های برجسته = | ||
| سبک = | | سبک = | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
| منصب = | | منصب = | ||
| مکتب = | | مکتب = | ||
| آثار = | | آثار = الخرائج و الجرائح، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، تهافت الفلاسفه، آیات الاحکام، قصص الانبیاء راوندی و... | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | خویشاوندان سرشناس = | ||
| گفتاورد = | | گفتاورد = | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| پانویس = | | پانویس = | ||
}} | }}'''قطب الدین راوندی''' یکی از پیشوایان علمای شیعه و از اساتید فقه و حدیث و از شعرا است. | ||
== زندگینامه == | |||
قطب الدّین، ابو الحسن سعد بن هبة اللّه بن حسین بن عیسی راوندی در روز چهارشنبه دهم شوال سال 573 ه ق وفات یافت. قبرش هم‌اکنون در صحن جدید حضرت معصومه (س) در قم قرار دارد. <ref>الغدیر ج 5، ص 380. ادب الطف؛ ج 3، ص 204.</ref> | |||
== آثار == | |||
تألیفات ارزنده‌اش عبارتند از: «سلوة الحزین»، «المغنی فی شرح النهایة» در ده جلد، «منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه»، «رسالة فی الناسخ و المنسوخ فی القرآن»، «جنّا الجنّتین فی ذکر ولد العسکریین»، «شرح الذریعة للشریف المرتضی» در 3 جلد، «الخرائح و الجرائح»، «الایات المشکلة» و همچنین رساله‌ای در اثبات اینکه طریقه‌ی کلام در معرفت احکام دینی طریقه‌ی مطمئن و خالی از شبهه نیست، نوشت و در آن نود و پنج مورد از موارد اختلاف بین شیخ مفید و سیّد مرتضی دو پیشوای نامی شیعه را یادآور شد. | تألیفات ارزنده‌اش عبارتند از: «سلوة الحزین»، «المغنی فی شرح النهایة» در ده جلد، «منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه»، «رسالة فی الناسخ و المنسوخ فی القرآن»، «جنّا الجنّتین فی ذکر ولد العسکریین»، «شرح الذریعة للشریف المرتضی» در 3 جلد، «الخرائح و الجرائح»، «الایات المشکلة» و همچنین رساله‌ای در اثبات اینکه طریقه‌ی کلام در معرفت احکام دینی طریقه‌ی مطمئن و خالی از شبهه نیست، نوشت و در آن نود و پنج مورد از موارد اختلاف بین شیخ مفید و سیّد مرتضی دو پیشوای نامی شیعه را یادآور شد. | ||
== نمونه اشعار == | |||
1- بنو الزّهراء آباء الیتامی‌إذا ما خوطبوا قالوا: سلاما | 1- بنو الزّهراء آباء الیتامی‌إذا ما خوطبوا قالوا: سلاما | ||
| خط ۱۰۸: | خط ۱۰۷: | ||
8- فراموش کردند آنچه که در غدیر خم گذشته بود. در نتیجه، به خاطر شقاوتشان مقام آنان (از نظر ظاهری) را پایین آوردند. | 8- فراموش کردند آنچه که در غدیر خم گذشته بود. در نتیجه، به خاطر شقاوتشان مقام آنان (از نظر ظاهری) را پایین آوردند. | ||
9- لعنت خدا بر بنی امیه که خون حسین (ع) را ریختند، گویا که او جوجه کم‌ارزشی بود!! | 9- لعنت خدا بر [[بنی امیه]] که خون [[حسین (ع)]] را ریختند، گویا که او جوجه کم‌ارزشی بود!! | ||
10- بر دودمان پیامبر همه روزه درود خدا باد تا زمانی‌که صبح می‌دمد و خورشید طلوع می‌کند. | 10- بر دودمان پیامبر همه روزه درود خدا باد تا زمانی‌که صبح می‌دمد و خورشید طلوع می‌کند. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص:285-286. | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص:285-286.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده:هنر]] | |||
[[رده:ادبیات]] | |||
[[رده:شاعران]] | |||
[[رده:شاعران عرب]] | |||
<references />{{شاعران}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۶
قطب الدین راوندی یکی از پیشوایان علمای شیعه و از اساتید فقه و حدیث و از شعرا است.
| قطب راوندی سعید بن عبدالله | |
|---|---|
| زادروز |
راوند از توابع کاشان |
| درگذشت |
573 هجری قمری قم |
| شناخته‌شده برای | محدث، مفسر، متکلم، فقیه، فیلسوف |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| آثار | الخرائج و الجرائح، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، تهافت الفلاسفه، آیات الاحکام، قصص الانبیاء راوندی و... |
زندگینامهویرایش
قطب الدّین، ابو الحسن سعد بن هبة اللّه بن حسین بن عیسی راوندی در روز چهارشنبه دهم شوال سال 573 ه ق وفات یافت. قبرش هم‌اکنون در صحن جدید حضرت معصومه (س) در قم قرار دارد. [۱]
آثارویرایش
تألیفات ارزنده‌اش عبارتند از: «سلوة الحزین»، «المغنی فی شرح النهایة» در ده جلد، «منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه»، «رسالة فی الناسخ و المنسوخ فی القرآن»، «جنّا الجنّتین فی ذکر ولد العسکریین»، «شرح الذریعة للشریف المرتضی» در 3 جلد، «الخرائح و الجرائح»، «الایات المشکلة» و همچنین رساله‌ای در اثبات اینکه طریقه‌ی کلام در معرفت احکام دینی طریقه‌ی مطمئن و خالی از شبهه نیست، نوشت و در آن نود و پنج مورد از موارد اختلاف بین شیخ مفید و سیّد مرتضی دو پیشوای نامی شیعه را یادآور شد.
نمونه اشعارویرایش
1- بنو الزّهراء آباء الیتامی‌إذا ما خوطبوا قالوا: سلاما
2- هم حجج الآله علی البرایافمن ناواهم یلق الأثاما
3- فکان نهارهم أبدا صیاماولیلهم کما تدری قیاما
4- ألم یجعل رسول اللّه یوم الغدیر علیّا الأعلی اماما؟
5- ألم یک حیدر قرما هماما؟ألم یک حیدر خیرا مقاما؟ [۲]
1- فرزندان زهرا، پدران یتیمانند که هرگاه مخاطب (جاهلان) قرار گیرند می‌گویند: درود بر شما.
2- آنان دلیلهای خدا بر مردمند، هرکس بدی آنان را بخواهد، گناهکار است.
3- آنان روزها را روزه‌دار و شبها را شب‌زنده‌دارند.
4- آیا رسول خدا «روز غدیر» علی بزرگوار را امام قرار نداد؟
5- آیا نبود حیدر (علی) مرد شجاع با عظمت و آیا نبود حیدر دارای بهترین مقام و منزلت؟.
1- لآل المصطفی شرف محیطتضایق عن مرامیه البسیط
2- إذا کثر البلایا فی البرایافکلّ منهم جاش ربیط
3- إذا ما قام قائمهم بوعظفإنّ کلامه درّ لقیط
4- أو امتلات بعد لهم دیارتقاعس دونه الدّهر القسوط
5- هم العلماء إن جهل البرایاهم الموفون ان خان الخلیط
6- بنو أعمامهم جاروا علیهم‌و مال الدهر إذ مال الغبیط
7- لهم فی کلّ یوم مستجدّلدی أعدائهم دمّ عبیط
8- تناسوا ما مضی بغدیر خمّ‌فأدرکهم لشقوتهم هبوط
9- ألا لعنت أمیّة قد أضاعوا(الحسین) کأنّه فرخ سمیط
10- علی آل الرّسول صلاة ربّی‌طوال الدّهر ما طلع الشمیط [۳]
1- برای خاندان پیامبر اکرم (ص) شرافت عظیمی است که زمین برای فضائلشان کوچک است.
2- هنگامی‌که همه‌جا را بلا گرفت، هرکدام آنان زره (پناهگاه) محکمی هستند.
3- هنگامی‌که قائمشان در مقام موعظه ایستاد کلامش چون درّ گرانبها است.
4- و یا زمانی‌که دنیا با عدلشان پر شد، روزگار جبّار در برابرشان تسلیم خواهد شد.
5- آنان دانایانند اگرچه مردم جاهلند، آنان وفاکنندگانند اگرچه (حتی) دوستان خیانت کنند.
6- پسر عموهایشان بر آنان ستم کردند، روزگار از آنها اعراض کرد هنگامی‌که ریاست از آنها گرفته شد.
7- برای آنان در هر روز، پیش دشمنانشان قربانی تازه‌ای بود.
8- فراموش کردند آنچه که در غدیر خم گذشته بود. در نتیجه، به خاطر شقاوتشان مقام آنان (از نظر ظاهری) را پایین آوردند.
9- لعنت خدا بر بنی امیه که خون حسین (ع) را ریختند، گویا که او جوجه کم‌ارزشی بود!!
10- بر دودمان پیامبر همه روزه درود خدا باد تا زمانی‌که صبح می‌دمد و خورشید طلوع می‌کند.