در حال ویرایش حبیب چایچیان (حسان) (بخش)

===سایر اشعار===

{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> هم عیش و سرور است، هم اوتاد غم اینجا</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">هم خنده‌ی شوق است و هم اشک ندم اینجا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> هم نعره‌ی جنگ است و هم آوازه‌ی عشق است‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">آمیخته تکبیر و رجز دم به دم اینجا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> هم لشکر ایمان و هم افراد شیاطین‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">هم دوزخیان جمع شده هم حرم اینجا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> میزان خدایی و سراپرده‌ی شاهی است‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">هم ناله‌ی مظلوم و فغان از ستم اینجا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> رنگین شده این بادیه از خون شهیدان‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">از محنت و غم پشت فلک گشته خم اینجا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> قربانی عشق است که افتاده بهر سو</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">اعضای بدن ریخته در هر قدم اینجا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> صحرای بلا است ولی رشک حنان است‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">گلگون کفنان، لاله رخان، نیست کم اینجا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> هم عرصه‌ی جولان سواران بود این دشت‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">و آرامگه کودک شش ماهه هم اینجا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> این دشت بلا مجمع هر ضد و نقیض است‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">دریای وجود است و دیار عدم اینجا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بارد به زمین دست و سر و ساعد و بازو</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">خیزد به هوا آه دل و گرد غم اینجا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> امواج فراتست و لب سوخته بسیار</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">مشکی و عمودی و دو دست و علم اینجا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> اوراق پراکنده‌ی قرآن بود آیا</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">یا عترت پیغمبر خیرالامم اینجا </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> با حالت غم بر سر اجساد شهیدان‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">صف بسته ملک‌های سما پشت هم اینجا <ref>همان؛ ص ۴۲ و ۴۳.</ref> </span>
|}


{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> غرق گل شد کربلا، چون رهگذار زینب است‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">یا که خونین مقتل یار و تبار زینب است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> قامت موزون اکبر، سرو ناز کربلاست‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">چشمه‌ی این باغ، چشم اشکبار زینب است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> گلبن قاسم دهد بر این گلستان خرّمی‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">یادگار مجتبی در روزگار زینب است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> لاله‌ی عطشان این گلشن، علی اصغر بُود</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">شاهد این گفته، قلب داغدار زینب است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> در کنار علقمه، سروی مگر آتش گرفت‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">یا سرا پا غرقه در خون، جان نثار زینب است؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> این گلستانی که پا مال سُم اسبان شده‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">جسم و جان احمد و دار و ندار زینب است  </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> با چنین طوفان گل ریزی، چه گل‌هایی شکفت‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">کس نمی‌داند، خزان یا نوبهار زینب است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> گلشن آل خلیل از آتش بیداد سوخت‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">عقل در حیرت ازین صبر و قرار زینب است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> از اسارت در ره آزادی او را ننگ نیست‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">بلکه فرمان بردن از کفّار، عار زینب است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> خطبه خواند چون علی با آن حیای فاطمی‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">یاد بودِ مشی پیغمبر، وقار زینب است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> نطق کردن در خیابان، بین آن غوغاگران‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">با وجود حضرت سجّاد، کار زینب است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> کوفه شد غرق سکوت آنگه که فرمود «اسْکُتُوا»</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">رشته‌ی جان‌ها مگر در اختیار زینب است؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> یادبود احتجاج و نطق زهرا تازه شد</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">رنگ قرآن، در کلام زرنگار زینب است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> حفظ جان حضرت سجّاد، از تیغ عدو</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">جلوه‌ای از روح زهرا، شاهکار زینب است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> داد فتوی عاشقان را سرشکستن جایز است‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">چوب محمل، شاهد این ابتکار زینب است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> روز عاشورا که شد روشنگر جان بشر</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">سایه‌ی غم‌های آن، از شام تار زینب است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> گشت ظالم عاقبت از تخت عزّت سرنگون‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">فتح مظلومان، ز یُمن اقتدار زینب است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> این عَلَم‌های سیاه و این همه افغان و آه‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">پرچم فتح و سرود افتخار زینب است <ref>خلوتگه راز؛ ص ۲۲۰ و ۲۲۱.</ref> </span>
|}




{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> چو باده نرگس مستت، بهانه داد به دستم‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">سبوی هوش به سنگ گران عشق شکستم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> به باد ساقی کوثر، شدم به بزم تو سقّا</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">ز شوق بی‌خبر از خویش و از ولای تو مستم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> شده است خانه‌ی دربست دل، حریم خیالت‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">که باب چشم امیدم به روی غیر تو بستم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> چو شمع بر لب ساحل، اگر چه پای بر آبم‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">ولی به یاد تو سوزان، ز پای تا به سر ستم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> نمی‌رسی به لبانم، اگر چه تشنه‌ام ای آب‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">که سربلند چو کوهم، نه پیش پای تو پستم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> مگیر آتشم از دل، که آبروی من است این‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">مکن ذلیل چو خاکم، نه من هوای پرستم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> لوای فتح من از آن در اهتزاز بماند</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">که در هوای تو ای گل، دمی ز پا ننشستم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> چو میوه داد فراوان، درخت بشکند از بار</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">ثمر چو داد نهالم، چه غم اگر که شکستم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> دو دست من ثمرم بود و پیش پای تو افتاد</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">خجل ز هدیه‌ی ناقابلم به پیش تو هستم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> گرفته دست نیازم همیشه دامنت ای شاه‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">ز پا فتاده‌ام اکنون بیا بگیر تو دستم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> «حسان» اگر دهدت می، بگیر از کف ساقی‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">که من ز رطل گرانش ز هست و نیست بر ستم <ref>همان؛ ص ۱۱۳۹.</ref> </span>
|}
<br />