در حال ویرایش شیداى گراشى (بخش)

===مرثیه عاشورایى به شیوه قاآنى===
{{شعر}}
{{ب| گرید که؟ شیعه، بهر که؟ مظلوم کربلا | نور خدا شفیع امم، شاه اولیا }}

{{ب| جدّش که بُد؟ رسول خدا، مام؟ فاطمه | نامش بگو که بود؟ حسین خامس عبا }}

{{ب| مقصود حق، شهید عدو، سومین امام | بابش که بُد؟ على ولى، شاه لافتى }}

{{ب| چون شد بگو؟ شهید بشد او چه رو؟ ز کین | بر حکم که؟ یزید مر آن نطفه زنا }}

{{ب| آوخ کجا شهید بشد؟ دشت ماریه | پنهان شهید گشت؟ نه و اللّه برملا }}

{{ب| همراه داشت او سپه و جیش و لشکرى؟ | آرى که بود؟ قاسم و اصحاب و اقربا }}

{{ب| دیگر برادر و پسرى داشتى؟ بلى | عباس و عون و اکبر و عثمان باوفا }}

{{ب| همراه او بُدند به دشت بلا؟ نعم | بر جانِ‌شان بگو که کسى رحم کرد؟ لا }}

{{ب| پس چون شدند؟ راست بگو خاک بر سرم: | گشتند جمله کشته به شمشیر اشقیا }}

{{ب| چون کشته شد؟ چه وقت؟ که او کشت؟ وقت ظهر | ببرید شمر رأس همایونش از قفا }}

{{ب| دیگر پسر نداشت؟ چرا داشتى، دو تن | اصغر که خورد آب ز سر چشمه فنا }}

{{ب| دیگر که بود؟ سید سجاد، آن‌که بود | غمدیده و علیل و به هر رنج مبتلا }}

{{ب| بر جاى تعزیت غُلِ جامع به گردنش | بنهاد شمر آن سگ برگشته از خدا }}

{{ب| کس سر سلامتیش به سوگ پدر بگفت؟ | آرى که گفت؟ خولىِ بیدین بیحیا }}

{{ب| دیگر که؟ ابن سعد که بُد بر سپه امیر | بعد از عمر که؟ شمر ستمکار پرجفا }}

{{ب| گفتند سر سلامتى؟ آرى، چسان؟ بگو: | آتش زدند خیمه سلطان نینوا }}

{{ب| در کربلا بماند؟ نه و اللّه ابن سعد | بر سوى شام برد اسیرانه از جفا }}

{{ب| دیگر کسى اسیر نشد غیر او؟ چرا | هشتاد و چار زن همه با نوحه و بُکا }}

{{ب| دیگر که بود همرهش؟ اطفال خردسال | دیگر که بود؟ زینب و کلثوم بینوا }}

{{ب| بردندشان به کوفه اسیرانه و غریب | نزدِ که؟ نزد زاده مرجانه دغا }}

{{ب| «شیدا» تو خون ببار ز چشمان و دم مزن | که آنش فتاد بر همه ارکان ما سوا <ref>همان، ص ۲۱۶.</ref> }}
{{پایان شعر}}