در حال ویرایش حسن علی پاکزاد (بخش)

===برای امام [[زین العابدین «ع»|سجاد (ع)]]===
{{شعر}}
{{ب| سرنوشتت پر از سکوت و صدا سرنوشتت کجا گره خورده!
 |                                                       زانوانت پر است از پینه، گریه با ربنا گره خورده }}
{{ب| در کنار صحیفه‌ات آقا، سجده اما همیشه مرسوم است
  |                                                  یادگاری که از تو جا مانده، دست‌های دعا گره خورده }}
{{ب| زخم‌هایی که مانده بود از شام به مرور زمان مداوا شد
   |                                                         چشم‌ها دیده چیزهایی را... درد با کربلا گره خورده }}
{{ب| روزها روزه‌دار، شب به نماز، خواب با چشمتان غریبه شده
    |                                                    من گمان می‌کنم که کابوسی توی ذهن شما گره خورده }}
{{ب| عمه‌ها بین خیمه سرگردان، خواهرانت میان آتش و دود
     |                                                          گوشواره، کبودی صورت، همه ماجرا گره خورده }}
{{ب| تو حواست به ناقه‌ات بوده، شعر حتی علاقه‌ات بوده
      |                                                        زهر وقتی اقافه‌ات بوده، چه بگویم! صدا گره خورده }}
{{ب| کوچه‌های مدینه دیر به دیر، ردی از عطر جامه‌ات دیدند
       |                                                      تا که امروز جسم نورانیت، خسته با شانه‌ها گره خورده }}
{{پایان شعر}}
{{شعر}}
{{ب| [[بشیر بن جذلم‌|بشیر]] ‏‌‏‏‏‏‏‏<ref>بشیر بن جذلم: کسی‌ که خبر شهادت پسران [[ام البنین]] و [[امام حسین]] (ع) را به ایشان داد.‏</ref> آمده از دور، کاروانی که..             |   نگاه می کند اما به آسمانی که.. }}
{{ب| بگو که پرچم‌های سیاه بردارند                     |                    بگو چگونه بمانیم در جهانی که.. }}
{{ب| ولی چگونه به ام‌البنین خبر بدهد!؟                |             ز خیزران که نشسته‌ست بر دهانی که.. }}
{{ب| نفس نفس زدنت را به ندبه می‌خواندی           |                         برای آن‌که بفهمند‌، با زنانی که.. }}
{{ب| عمود آهن و فرق نحیفِ عباسم                      |               نداشت جرأت یک لحظه.. تا زمانی که.. }}
{{ب| و یادگاری عباس دست زینب بود                     |                سپر، شکسته و خونی فقط بدانی که.. }}
{{ب| بقیع آخر دنیاست مرز دلتنگی‌ست                    |                   که گریه می‌کند آرام میهمانی که.. }}
{{ب| و روزها سرِ راه عراق منتظر است                      |                   کسی بیاورد آیا خبر، از آنی که .. }}
{{ب| ستاره‌ها همه رفتند، ماه سرگردان                      |               مرا صدا نزن ام‌البنین، زمانی که.. }}
{{پایان شعر}}

{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> بخوان که تازه رسیده صدای زینبی‌ات                  </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">   بخوان دوباره از آن خطبه‌های زینبی‌ات </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بخوان و شعله‌ورش کن که شهرِ آشفته                 </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">                دوباره گم بشود در صدای زینبی‌ات </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> چه دیده‌ای که هراسان به خیمه آمده‌ای                </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">             چه دیده‌ای که گرفته هوای زینبی‌ات </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> دو ماهِ نیمه، دو بی‌سر، دو تکه‌تکه شده               </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">                ولی ندیده کسی گریه‌های زینبی‌ات </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> نه اینکه کوچه به کوچه به نیزه می‌بردند                  </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">                    سرِ بریده نشانی برای زینبی‌ات </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> جهان به حیرت تازه دچار خواهد شد                      </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">             اگر که بشنود از تو عذای زینبی‌ات </span>
|}


{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> سیصدو شصت زخم پیراهن، یادگار عذاب آوردند</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">پیرهن پاره‌های جدت را آفتاب آفتاب آوردند 
|-
| class="b" |<span class="beyt"> قل و زنجیر گردنت بوده‌ست، دست‌ها بسته بود اما چشم

| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">  راوی گریه‌های بسیاری‌ست گرچه در شام آب آوردند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> نیزه‌ها، رأس‌های خون‌آلود، سارقانی که هر چه بود و نبود

| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> خیمه‌هایی که پر شده از دود..، پیش بعضی کباب آوردند! </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> خون تازه چکیده از گردن، تازیانه، تلاوت قرآن

| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">   بین این‌ها مجال می‌خواهد شانه‌هایی که تاب آوردند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> سنگ‌ها- خاطرات کودکی‌ات- سنگ‌هایی که باقرت کردند

| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">        سنگ‌هایی که روز [[عاشورا]] دائماً اضطراب آوردند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> از گلویت نمی‌رود پایین جرعه‌ای آب بعد آن محشر

| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">         جای یک جرعه آب انگاری سرب‌های مذاب آوردند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> درد تعریف تازه پیدا کرد، صبر امروز امتحان پس داد

| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">           پاره‌های گلوی [[علی اصغر (ع)|اصغر]] را روبروی رباب آوردند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> موج تا موجِ [[کوفه]] نامحرم، طعنه‌ها بارش مداوم داشت

| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">              وسط بزم ناسپاسی‌ها، میهمان با طناب آوردند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> خطبه‌خوان جدید عاشورا! [[خطبه|خطبه‌]]<nowiki/>هایت تداوم بغض‌اند

| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">    روزها بی‌شماره می‌آیند، تا که حسن‌الخطاب آوردند </span>
|}
<br />