در حال ویرایش عزاداری (بخش)

== حفظ فرهنگ عاشورا ==
اینجاست که عزادارى [[حسین بن على (ع)]] یک حرکت است،یک موج است،یک مبارزۀ اجتماعى است.»  <ref>نهضتهاى اسلامى صد سالۀ اخیر،شهید مرتضى مطهّرى،ص ۸۹.</ref> عزادارى، سبب مى‌شود که شور و عاطفه، از شعور و شناخت برخوردار گردد و ایمان را در ذهن جامعۀ هوادار، زنده نگهدارد و «مکتب عاشورا» بعنوان یک فکر سازنده و حادثۀ الهام‌بخش، همواره تأثیر خود را حفظ کند.عزادارى، احیاء خط خون و شهادت و رساندن صداى مظلومیّت آل على به گوش تاریخ است. عزاداران حسینى، پروانگانى شیفتۀ نورند که شمع محفل آراى خویش را یافته،از شعلۀ شمع،پیراهن عشق پوشیده‌اند و آمادۀ جان باختن و پر سوختن و فداشدن‌اند. نقش عزادارى در حفظ فرهنگ عاشورا مهمّ است.عمیقترین پیوندها را از طریق آمیختگى عقل و عشق و برهان و عاطفه که در کربلا تجسّم یافته است،انتقال مى‌دهد.هم بر مظلومیّت امام گریه مى‌شود و هم در سایۀ آن هدف امام حسین از نهضت و حرکت،شناخته مى‌شود.روضه‌هاى خانگى و دسته‌هاى عزادارى و هیئتهاى زنجیر زنى،پوشیدن لباس مشکى و پرچم به دست گرفتن و شربت و آب دادن و تلاش در برپایى مجالس و نوحه‌خوانى و سینه زنى و...هر یک به نوعى سربازگیرى جبهۀ حسینى است و این پیوند قلبى را عمق و غنا مى‌بخشد.