در حال ویرایش احمد عزیزی‌ (بخش)

=اشعار=
===نوگل بستان یاسین===
{{شعر}}


{{ب| ای حرارت‌های عشقت در درون ما [[حسین‌]]|نوگل بستان یاسین میوه‌ی طاها حسین }}

{{ب| ای که در دشت [[شهادت]] در سحرگاه ظهور|پرچم دین از تو می‌آید سوی بالا حسین }}

{{ب| ای که فطرس از فلک آمد شب میلاد تو|تا پر خود را بساید بر فر سیما حسین }}

{{ب| ای که با عرض مقام تو شفاعت یافتند|یونس و نوح و خلیل و آدم و حوّا حسین }}

{{ب| ای که پیغمبر شب میلاد تو از دیده ریخت‌|اشک مروارید خود بر لولو لالا حسین }}

{{ب| راستی پیغمبر خاتم چو قنداقت گرفت‌|از کدامین داغ دل شد در فغان آیا حسین }}

{{ب| ای که دارد از خیال تشنگی‌های لبت‌|چشم‌های شیعیانت موجه‌ی دریا حسین }}

{{ب| ای که چون اشکِ روان، سوز نهان، سیلِ سرشک‌|در میان دیده‌ی عشاق داری جا حسین }}

{{ب| در شب میلاد تو آتش به جانم همچو شمع‌|خنده آیا بر لب آرم یا بگریم یا حسین  }}
{{پایان شعر}}
===فرمانروای فرات===
{{شعر}}


{{ب| چو برقی از نیام باد آمد|ز قعر آهن و پولاد آمد }}

{{ب| فراتی می‌خرامد در خروشش‌|به صحرا جوش جوشن شد ز خوشش }}

{{ب| به مژگانش هزاران تیر دارد|به هر ابرو دو صد شمشیر دارد }}

{{ب| چه تیغ زخم- تمثالی است با او|عجب خطی، عجب خالی‌ست با او }}

{{ب| ز خورشیدش مگردانی نظر را|ببین آیینه‌ی شمس و قمر را }}

{{ب| ز تیغش حسن عالم آب خورده‌|ز رویش آسمان مهتاب خورده }}

{{ب| چو عشق آید مبدل شد غرض‌|هافدای جوهر تیغش عرض‌ها }}

{{ب| خرام سرو دولت را ببینید!|نگاه سرمه صولت را ببینید }}

{{ب| جنون، توفانی جذر و مد او|رشادت چیست شمشاد قد او }}

{{ب| امیر لشکر آب حیات است‌|علمدار تمام کائنات است }}

{{ب| ز تیغش خاطر سرها پریشان‌|ز خوفش، خواب خنجرها پریشان }} 

{{ب| ببین طاووس را درج پلنگش‌|هم از غیرت هم از شرم است رنگش }}

{{ب| چو گل، عاشق، چو شبنم شرمگین است‌|حدیث لاله عباسی همین است }}

{{ب| به دل دارم هنوز این آرزو را|که بوسم حلقه‌ی درگاه او را }}

{{ب| بخوانم با زبان‌های فصیحش‌|گلاب اشک ریزم در ضریحش }}

{{ب| هزاران شعله احساسم بگیرد|ز دل عباس، عباسم بگیرد }}

{{ب| مرادم را بگیرم از لبانش‌|بگیرم نامه‌ی شوق از زبانش }}

{{ب| سیه مستت کند جام ابو الفضل‌|چه افسونی‌ست از نام ابو الفضل }}

{{ب| نمی‌بینی اسد غالب‌تر از او|علی ابن ابیطالب‌تر از او }}
{{پایان شعر}}
===بیات نینوا===
{{شعر}}


{{ب| گوش کن این گوشه را از ساز من‌|نیست مالیخولیا آواز من }}

{{ب| ای رباب، ای رود، ای نی، ای نوا|ای همه نیزارهای نینوا }}

{{ب| دشت خاموش است و صحرا خسته است‌|ماه گویی بار از این جا بسته است }}

{{ب| پس چه شد آن سایه‌ها و بیدها|پس کجا رفتند آن خورشیدها }}

{{ب| آن سیه چشمان زیبای عرب‌|که میان چشمشان شب بود و شب }}

{{ب| پس کجایند آن جوانان غیور|که تجلّی می‌شدند از فرط نور }}

{{ب| می‌وزید از دور عطر پونه‌شان‌|خال سبز هاشمی بر گونه‌شان }}

{{ب| بوی روح و بوی معبد داشتند|بوی گیسوی محمّد داشتند }}

{{ب| ای کجا بانان دشت ناکجا!|می‌رود این قطره‌ی خون تا کجا؟ }}

{{ب| از چه این مرغان تلاطم می‌کنند|سایه‌ها خورشید را گم می‌کنند }}

{{ب| روی خاک خشم ردّ خنجری‌ست‌|بر فراز بال نعش کفتری‌ست }}

{{ب| خاک سرخ و ابر سرخ و آب سرخ‌|ماه در آیینه‌ی مرداب سرخ }}

{{ب| روح انسان می‌گریزد در سراب‌|کودک تاریخ می‌گرید به خواب }}

{{ب| رجعت آوازها در سینه‌هاست‌|محشر تصویر در آیینه‌هاست }}

{{ب| این صلیب خار پیکر، قیصر است‌|این خدای سکّه‌ها اسکندر است }}

{{ب| چیست این آویزه‌ی خونین ماه‌|بر کجا می‌گرید این ابر سیاه؟! }}

{{ب| شیون بادی‌ست جاری هر طرف‌|ناله‌ی شیری‌ست از سمت نجف }}

{{ب| عارفان با گله هی‌هی می‌کنند|بشنو از نی، بشنو از نی می‌کنند }}

{{ب| چشم این آیینه‌ها مبهوت کیست‌|بر سر آوازها تابوت کیست }}

{{ب| من فدای جسم صد چاکت حسین!|جان من مجروح ادراکت حسین! }}

{{ب| ای سفیر نسترن در قرن خاک‌|ای صدای لاله در عصر مغاک  }}

{{ب| ای زمان محکوم محرومیّتت‌|ای زمین تاوان مظلومیّتت }}

{{ب| خاک آدم تا ابد گلگون توست‌|از خدا تا خاک ردّ خون توست }}

{{ب| زخم دیدی تا زمین غلغل کند|تیغ خوردی تا شقایق گل کند }}

{{ب| تو به خاک و خون کشیدی تیغ را|با رگان خود بریدی تیغ را }}

{{ب| لاشه‌ی زنجیر بر راه تو ماند|نعش خنجر در گلوگاه تو ماند }}

{{ب| ماند جای سینه‌ات بر تیرها|تا ابد زخم تو بر شمشیرها }}

{{ب| ای مچ زنجیر را وا کرده تو|تیغ را تا حشر رسوا کرده تو }}

{{ب| ای غروب عصر شوم قصرها|ای بلای خواب بخت النصرها }}

{{ب| ای نگین زخم بر انگشت تو|نشتر تاریخ زیر مشت تو }}

{{ب| زخم تو تقویم طغیان است و بس‌|ماتم تو سوگ انسان است و بس }}

{{ب| در رگ تاریخ جز سیل تو نیست‌|هر که خونین نیست از خیل تو نیست }}

{{ب| ای که می‌گردد به گردت هر بهار|در طوافت عشق هفتاد و دو بار }}

{{ب| ای فرات تشنه کامان زمین!|ای فلات آخر مستضعفین! }}

{{ب| ما همه پیغمبر خون توئیم‌|زائران زخم گلگون توئیم }}

{{ب| یا حسین، این عصر، عصر عسرت است‌|قرن غیبت، قرن غبن و غربت است }}

{{ب| عصر لکنت، عصر پرت گیجها|عصر نسل آخر افلیجها }}

{{ب| عصر خالی، عصرِ خولی، عصر خوک‌|عصر مسخ پاکها با کارپوک }}

{{ب| عصر ذبح گله‌ی روحانیان‌|عصر قصابی به دست جانیان }}

{{ب| عصر لبخند سیاست در فراگ‌|عصر تبعید پرستو از پراگ }}

{{ب| عصر نشر شمر در چاپ جدید|عصر قاب عکس در قطع یزید }}

{{ب| عصر تصویب نیایش گرد تن‌|عصر لغو روح با حکم بدن }}

{{ب| در کجای این تنستان کثیف‌|می‌توان سر کرد یک شب با لطیف؟ }}

{{ب| یا حسین این جا درخت و دانه نیست‌|یک طنین، یک باد، یک پروانه نیست }}

{{ب| ما شهود نور را گم کرده‌ایم‌|ما به تاریکی تصادم کرده‌ایم }}

{{ب| نیست این جا ابر، شبنم، رود، آب‌|نیست این جا ردّ پای آفتاب }}

{{ب| عصر پخش روح شیطان در شب است‌|عصر نفی نور و محو مذهب است }}

{{ب| ما به دامان تو هجرت می‌کنیم‌|بار دیگر با تو بیعت می‌کنیم }}

{{ب| هیچ تیغی بر تن تو تیز نیست‌|تا تو هستی فرصت چنگیز نیست }}

{{ب| تا تو هستی ای چراغ راه‌ها|چیست برق گله‌ی روباه‌ها }}

{{ب| شاهد ما باش ای خورشید پاک‌|ما نمی‌مانیم دیگر در مغاک <ref>با صبحدم با ستارگان سپیده؛ ص ۲۱۹- ۲۲۳.</ref> }}
{{پایان شعر}}
==منابع==

*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ۲، ص: ۱۵۲۸-۱۵۳۰.]

==پی نوشت==
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
<references />{{شاعران}}