در حال ویرایش محمد بن مسلم بن عقیل (بخش)

==شهادت==
کیفیت حضور و یا شهادت وی در منابع گزارش نشده‌است. بنا بر برخی منابع پس از شهادت [[عبدالله بن‌ مسلم بن عقیل|عبدالله بن مسلم]]، آل ابو طالب با هم به سپاه دشمن حمله کردند. امام حسین(ع) همه آنان را به صبوری و مقاومت دعوت کرد.

دینوری از محمد پسر عقیل بن ابی‌ طالب یاد کرده‌است که با تیر [[لقیط‌ بن ناشر جهنی|لقیط بن ناشر (ایاس) جهنی]] به [[شهادت]] رسیده‌است. <ref> الاخبار الطول، دینوری، ابو حنیفه احمد بن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره : ۱۹۶۰ م.، ص۲۵۷.</ref> ابوالفرج اصفهانی به نقل از امام محمد باقر(ع)، قاتل محمد را [[ابو مرهم ازدی]] و لقیط بن ایاس جهنی ذکر کرده‌است. <ref>مقاتل الطالبیین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، ترجمۀ هاشم رسولی محلاتی، تهران: کتابفروشی صدوق. ، ص۹۷؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ش.) ۹، ص۱۵۳.</ref>

علی‌رغم اینکه در بسیاری از منابع به شهادت فرزندان مسلم بن عقیل، در روز [[عاشورا]] اشاره شده است ولی شیخ صدوق در قالب روایتی کاملا عاطفی و فاقد رویکرد تاریخی که سلسله سند آن را به امام جعفر صادق (ع) رسانده، نوشته که دو کودک از مسلم بن عقیل اسیر و به دست [[حارث]] به وضعی فجیع به شهادت رسیدند.<ref>ر.ک :  امالی، صدوق (ابن بابویه)، ابوجعفر محمد بن علی، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت: ۱۹۹۰م.، ص۷۶-۸۱.</ref>

محمد بن سعد همین داستان را در طبقات به صورت مختصر بیان کرده‌است، با این تفاوت که وی به جای [[طفلان مسلم]]، آن دو طفل را از آن عبدالله بن جعفر طیار دانسته‌است. <ref>ر.ک :الطبقات الکبری، این سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دارصادر، ۱۴۰۵ه ق.، ج۵، ص۱۰۶-۱۰۷.</ref>

نام محمد در زیارتنامه‌ها ذکر نشده است. <ref>برای تفصیل بیشتر ر.ک : ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.)، ص۹۰-۹۱؛ مقتل الحسین المقرم، المقرم، السید عبدالرزاق، بیروت: دارالکتاب الاسلامی، ۱۹۷۹ م.  مقرم، ص۲۶۲؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، ۱۳۵۲ ﻫ ق.، ج۲، ص۱۸۷؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل،۱۳۸۷ ش.)، ص۱۵۲-۱۵۳؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، ۱۴۰۲ ﻫ ق. ، ص۲۳۳.</ref>