در حال ویرایش لواعج الاشجان فی مقتل الحسین (بخش)

==محتوا==
مطالب کتاب در مقدمه، سه مقصد و خاتمه گنجانده شده است.

مقدمهٔ کتاب دربارهٔ فضایل امام حسین، پیشگویی پیامبر دربارهٔ شهادت آن حضرت، پاداش گریستن بر او و شامل خطبه و چند شعر از آن حضرت است. مقصد (بخش) اول مشتمل برگزارشی از قیام آن حضرت تا ورود به کربلا، و مقصد دوم دربارهٔ رخدادهای در کربلا تا شهادت آن حضرت و یارانش است. مقصد سوم به وقایع بعد از شهادت آن حضرت اختصاص دارد؛ از بروز سرخی در آسمان و باریدن خون، تا روانه کردن اسیران اهل بیت به کوفه و شام و بازگشت آن‌ها به مدینه و خطبه‌های [[امام سجاد (ع)]] و حضرت زینب (س) و دیگران. خاتمهٔ کتاب شامل دو فصل است:

فصل اول دربارهٔ مدفن سر امام حسین، و فصل دوم، که تنها فصل تحلیلی کتاب است، در پاسخ به سه پرسش است: 

1. چرا آن حضرت با خانواده‌اش به کوفه رفت؛ با اینکه خیرخواهان او را نهی کرده بودند؟

2. آیا قیام آن حضرت مصداق خود را به هلاکت افکندن نیست؟

3. چگونه می‌شود کار او و امام حسن (ع) را جمع کرد؟


در پاسخ به پرسش سوم گفته شده است که آن حضرت مأمور به قیام بود، همان گونه که امام حسن مأمور به صلح بود؛ و لازم نیست که تکلیف هر دو، یک چیز باشد. در پاسخ به پرسش دوم اشاره شده که قیام آن حضرت نه تنها مصداق هلاکت نیست، بلکه بذل جان در راه خداست. در پاسخ به پرسش نخست نظر سید مرتضی در کتاب تنزیه الانبیاء نقل شده است که وضع کوفه در آغاز چنان بود که امام در آنجا به هدف خود می‌رسید، اما سپس وضع دگرگون شد. نویسنده پس از نقل نظر سید مرتضی آن را نادرست دانسته و گفته است که آن حضرت از فرجام حرکت خود به سوی کوفه آگاه بود و می‌دانست که به شهادت می‌رسد و تکلیف او، چنانکه ابن طاووس نیز گفته، استقبال از شهادت بود.


لواعج الاشجان ذیل عنوان امام حسین علیه‌السلام و حماسهٔ کربلا به قلم ناصر پاکپرور، به فارسی ترجمه و منتشر شده است (چاپ اول: تهران، واحد تحقیقات اسلامی بنیاد بعثت، 1366).