در حال ویرایش خاکى شیرازى (بخش)

==اشعار==
{{شعر}}
{{ب|شنیده‌اید حسینى به ظلم گشت شهید | ندیده‌اید که چشم سپهر خون بارید}} 

{{ب|شنیده‌اید که کردند تیربارانش |ندیده‌اید به یاران و عترتش چه رسید}} 

{{ب|شنیده‌اید که از خون سر نمود وضو |ندیده‌اید که چون در سجود سر بخشید!<ref>''همان،  ص ۱۷۸.''</ref>}} 
{{پایان شعر}}

===بند سوم دوازده‌ بندى در مراثى سالار شهیدان===
{{شعر}}
{{ب|چون شهسوار عرصه میدان [[کربلا]] شد| غوطه‌ور به لجّه عمان کربلا}} 

{{ب|بارید آسمان به زمین بس که سیل خون| شد مهر و ماه غرقه طوفان کربلا}}


{{ب|شیرخدا به راحت<ref>خاکى شیرازى از کجا دریافته است که امیرمومنان على(ع) در جریان مصائب و شهادت حضرت سیدالشهداء(ع) در امن و راحت و آسایش بوده‌است؟! این شیوه سخن گفتن دور از ادب و خلاف واقع است. او مى‌توانست بگوید: شیر خدا نبود که آلود گرگ چرخ دندان به خون یوسف کنعان کربلا شاعران آیینى ما باید بایدها و نبایدهاى شعر آیینى را دقیقا مراعات کنند و از این‌گونه سخن گفتن بپرهیزند. [البته شاید منظور شاعر از «راحت»، همان غنودن به خواب مرگ و شهادت باشد.]</ref> و آلوده گرگ چرخ| دندان به خون یوسف کنعان کربلا}} 
{{پایان شعر}}{{شعر}}
{{ب|مسجد به دیر و سَبحه به زنّار شد بدل | چون شد فسرده شمع شبستان کربلا }}

{{ب|از تندباد حادثه دوران به باد داد | بشکفت هر گلى ز گلستان کربلا}} 

{{ب|در جوى خون لاله‌عذاران سرو قد | گردیده لاله‌زار بیابان کربلا }}

{{ب|غیر از سرشک حسرت و آب دل کباب |آبى که زد بر آتش مهمان کربلا}} 

{{ب|آل زنا غنوده بر اورنگ زرنگار |و اندر خرابه پرده‌نشینان کربلا }}

{{ب|اى زادۀ زیاد، کجا مى‌رود زِ یاد | ظلمى که از تو رفت به سلطان کربلا}} 

{{ب|تا روز حشر لعنت حق بر یزید باد | «هل من مَزید» نار بر او مزید باد!<ref>تذکره مرآةالفصاحه، ص ۱۷۹.</ref>}}

{{م|}}

{{ب|مظلوم کربلا! سر و جانم فداى تو | نبود به جان تو به سرم جز هواى تو}} 

{{ب|هر صبح و شام و روز و شب و سال و ماه عمر | چون نی نوا کنم ز غم نینواى تو<ref>حدیقةالشعراء، ج ۱،ص ۵۲۳.</ref>}} 

{{پایان شعر}}

===رباعى===

{{شعر}}

{{ب|محبوب قلوب عالمین است [[حسین]]| [[زینب (س)|زینت]] ده بزم شور و شین است حسین}}

{{ب|امروز اگر نجات فردا طلبى | مى‌دان به یقین همه حسین است حسین <ref>همان</ref> }}

{{ب|به کربلا ز نجف یا على! تعال تعال<ref>در متن آمده: ز کربلا به نجف...</ref>| ببین به حال حسین و بر او بنال بنال}} 

{{ب|مه [[محرم]]ش از تشنگى چو ماه صیام | بر او قتال حلال و حرام آب زلال!}} 

{{ب|هزار و نهصد و پنجاه زخم بر بدنش |نه سر عمامه نه تن سر ز ظلم اهل ضلال}} 

{{ب|به پیشگاه خسان صف‌زنان نگر ز جفا| سر برهنه و روى گشاده عترت و آل<ref>در حاشیه نسخه، مولف با خط ریز و رنگ پریده نوشته: «باقى این مرثیه را حاجى ملا اسماعیل بلبل دارد، باید ان شاء اللّه گرفته شود.» (ر.ک: حدیقة الشعراء، ج ۱،ص ۵۲۳.)</ref> }}

{{پایان شعر}}