در حال ویرایش دوبیتی (بخش)

===زائر کربلا===
سرانجام سخن از قلب بی‌قرار و مشتاقی است که به زائر کربلا می‌ماند: <ref>محمدی، علی، جونقان، فارسان، چهار محال و بختیاری، 1352.</ref>

{{شعر}} 
{{ب| سر و دست دلم ساعت طلایه | میون صورتش خال سیایه }} 
{{ب| همون ساعت که پیش مو نشینه | چه زواری که رونه کربلایه }} 
{{پایان شعر}}