در حال ویرایش ابن طاووس

[[پرونده:سید بن طاووس.jpg|بندانگشتی|سید بن طاووس]]
رضی الدین، علی بن موسی بن طاووس مشهور به '''سید بن طاووس'''، (589-664 ق) متکلم، محدث و ادیب نامدار شیعه است.

== زندگینامه ==
ابن طاووس در سال 589 هجری قمری در حله به دنیا آمد. مادر وی دختر ورام بن ابی فراس از علمای حله بود. نجیب‌الدین بن نما از استادان و علامه حلی از شاگردان ابن طاووس بودند. ابن طاووس دوره‌ی کودکی و نوجوانی را در زادگاهش گذراند. پس از آن به بغداد رفت و حدود 15 سال در آن شهر زیست و دوباره به حله بازگشت. مدتی هم در نجف، کربلا، سامرا و کاظمین سکونت داشت. وی روابط حسنه‌ای با خلیفه‌ی عباسی داشت، اما به جهت دوری از دنیا پیشنهاد خلیفه را مبنی بر پذیرش سمتهایی چون قضاوت و وزارت را نپذیرفت. با این حال پس از حاکم شدن مغولان در سال 661 هجری قمری به درخواست هلاکوخان مغول و با سفارش خواجه نصیرالدین طوسی (597-672 ق) منصب نقابت سادات علوی را پذیرفت و تا پایان عمر در آن منصب ماند. 

سید بن طاووس سرانجام در سال 664 ق در بغداد درگذشت.

== آثار ==
ابن طاووس بیشتر به دلیل نقل دعا و روایات کتب اخلاقی و کلامیش مشهور است و خود نیز دعا انشا می‌کرده است. از وی آثار متعددی در حوزه‌های مختلف کلام، اخلاق، رجال، فقه و حدیث باقی مانده است که بسیاری از آنها به دفعات منتشر شده و برخی نیز به فارسی ترجمه شده‌اند. مشهورترین اثر وی [[الملهوف على قتلى الطفوف|لهوف]] با موضوع گزارش واقعه [[عاشورا]] است. از دیگر آثار او می‌توان به کشف المهجه لثمره المهجه، فلاح السائل، اقبال الاعمال، منهج الدعوات، منهج العنایات، مصباح الزائر و جناح المسافر را نام برد. 

== منبع ==

* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4167120&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author محسن حسام مطاهری، فرهنگ شیعی، ویراست یکم، 1395، انتشارات خیمه، ص 39-40]

[[رده:افراد]]
[[رده:نویسندگان]]
[[رده:پژوهشگران]]