۹٬۵۴۵
ویرایش
عبدالله بن یقطر: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | ||
| عنوان = | | عنوان = | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۲: | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| نقش های برجسته =از فرستادگان امام حسین (ع) و حامل پیامی برای مسلم بن عقیل | | نقش های برجسته =از فرستادگان امام حسین (ع) و حامل پیامی برای مسلم بن عقیل | ||
}} | }}'''عبدالله بن یقطر،''' از اصحاب [[امام حسین(ع)]] بود که در [[کوفه]] به دلیل حمایت از [[مسلم بن عقیل]] به [[شهادت]] رسید. | ||
== زندگینامه == | |||
عبدالله بن یقطر از قبیله حمیر، یمنی الاصل و ساکن مدینه بود. پدر عبدالله، بقطر خادم پیامبر(ص) بود و به همراه همسرش میمونه در خانه امام علی(ع) زندگی می‌کردند. بنا به نقلی عبدالله سه روز قبل از [[امام حسین (ع)|امام حسین(ع)]] متولد شد. مادرش دایه امام حسین (ع) بود. به همین دلیل عبدالله را برادر رضاعی آن حضرت نامیده‌اند.<ref>تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۳۷۹؛ انصار الحسین(ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، ص۱۳۶.</ref> اگر چه بنا به نقلی امام حسین(ع) جز از مادرش از شخص دیگری شیر نخورده است. عبدالله یکی از فرستادگان امام حسین(ع) به کوفه بود. | |||
==نقش پیش از واقعه کربلا== | |||
عبدالله همراه با امام حسین (ع) از مدینه به مکه و از آنجا نیز همراه کاروان امام حسین(ع) به سمت [[کوفه]] حرکت کرد. او از فرستادگان امام حسین (ع) و حامل پیامی برای [[مسلم بن عقیل|مسلم بن عقیل]] به کوفه بود و رهسپار آن دیار شد. اما توسط [[حصین بن نمیر تمیمی|حصین بن نمیر]] در نزدیکی [[قادسیه]] دستگیر شد. او را نزد [[عبید الله بن زیاد|عبیدالله بن زیاد]] بردند و چون اسرار نامه امام حسین(ع) را فاش نکرد، عبیدالله نیز دستور داد او را از بالای قصر به زمین افکندند و استخوان‌هایش خُرد شد. هنوز رمقی در بدن داشت که عبدالملک بن عمیر لخمی با ضربتی او را کشت. <ref>ر.ک : انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.، ج۳، ص۱۶۹؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۳۹۷؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، ص۱۳۶-۱۳۷.</ref> برخی نیز نوشته‌اند عبدالله سفیر مسلم برای امام حسین (ع) بود تا تحول و انحطاط کوفه را خبر دهد که توسط مالک بن یربوع تمیمی دستگیر و به عبیدالله بن زیاد تحویل داده شد. در کوفه وی را از بالای قصر دارالاماره به پایین پرتاب کردند. وقتی بالای قصر رسید، از همان جا بر عبیدالله بن زیاد و پدرش لعنت کرد. پس از آن‌که او را پایین انداختند، هنوز رمقی در تنش مانده بود که توسط عبدالملک بن عمیر لخمی، سر از تنش جدا شد. <ref>الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: ۱۳۹۵ ه ق/ ۱۹۷۵ م.، ج۵، ص۴۵.</ref> در [[زیارت رجبیه]] به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی عَبدِاللهِ بنِ یقطُر رَضیعِ الحُسین عَلیهِ السَّلام“ | |||
عده‌ای نیز [[قیس بن مسهر صیداوی]] و عبدالله بن یقطر را که سرگذشتی مشابه دارند، یک فرد می‌دانند. زیرا هر دو سفیر امام حسین (ع) برای مسلم بن عقیل بودند و طریقه شهادت هر دو نیز یکسان بود. | |||
==دعای امام حسین (ع)== | ==دعای امام حسین (ع)== | ||
در منزل | در منزل [[زباله]]<nowiki/> خبر شهادت [[قیس بن مسهر صیداوی]] و عبدالله بن یقطر به امام حسین (ع) رسید. <ref>تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص ۳۹۸-۳۹۹؛ ارشاد القلوب، دیلمی، ابوم محمد حسن بن ابی الحسن، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۵ ﻫ ق.، ج،۲ ص۷۰-۷۱.</ref> امام حسین (ع) آیه استرجاع را خواند و اشک ریخت. سپس این آیه را تلاوت فرمود: ”فَمِنْهُم مَن قَضی نَحْبَه وَ مِنْهُم مَن‌ْ ینْتَظِر وَ ما بَدَّلُوا تَبْدیلا“ از آنان کسانی هستند که به پیمان خود وفا کردند و برخی دیگر درانتظار وفای به عهد خود هستند و هرگز تبدیلی را در پیمان روا نمی‌دارند. آن‌گاه فرمود: خداوند بهشت را پاداش آنان قرار دهد. بارالها برای ما و شیعیان ما جایگاه والایی قرار ده و ما را با ایشان در قرارگاهی از رحمت خود گرد آور و پاداش بسیار خودت را بر ما ارزانی دار که تو بر هر کاری توانایی. <ref>البدایه و النهایه، ابن کثیر الدمشقی، عماد الدین اسماعیل بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ م.، ابن کثیر الدمشقی، عماد الدین اسماعیل بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ م.، ج۸، ص۲۶۸؛ با اشاره به آیه ۲۳ سوره احزاب.۸.</ref> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۶۹-۲۷۰.] | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده: شهیدان کربلا]] | [[رده: شهیدان کربلا]] | ||
[[رده: شهیدان قبل از عاشورا]] | [[رده: شهیدان قبل از عاشورا]] | ||
<references /> | |||