۹٬۵۴۵
ویرایش
غلامرضا درویشی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
غلامرضا درویشی اجرای خود را بسیار منظم، منطقی و دقیق انجام می‌دهد، قسمت‌های مختلف پرده خوانی یکی پس از دیگری از متن و حاشیه اجرا می‌شوند <ref>پرده‌خوانی شامل بخش‌هایی به نام‌های ذکر اسم اعظم، مقدمه، خطبه، مصیبت، سخنوری، دعا و ... است. عموماً پرده‌خوان‌ها هر کدام از این بخش‌ها را براساس روایت متن پرده انتخاب می‌کنند. </ref> و حلقه اتصال قسمت‌های مختلف، دعوت پرده خوان به فرستادن سلام و درود بر پیامبر و خاندانش است. | غلامرضا درویشی اجرای خود را بسیار منظم، منطقی و دقیق انجام می‌دهد، قسمت‌های مختلف پرده خوانی یکی پس از دیگری از متن و حاشیه اجرا می‌شوند <ref>پرده‌خوانی شامل بخش‌هایی به نام‌های ذکر اسم اعظم، مقدمه، خطبه، مصیبت، سخنوری، دعا و ... است. عموماً پرده‌خوان‌ها هر کدام از این بخش‌ها را براساس روایت متن پرده انتخاب می‌کنند. </ref> و حلقه اتصال قسمت‌های مختلف، دعوت پرده خوان به فرستادن سلام و درود بر پیامبر و خاندانش است. | ||
بیان آواز وی در دستگاه چهارگاه است. آواز از درجات پیش دانگ آغاز می‌شود -اذان <ref>در هر عاشورا پرده‌خوانان اذان می گویند و این اذان بخشی از پرده‌خوانی است بنابراین به طور معمول در طول سال تنها یکبار در پرده‌خوانی اذان گفته می‌شود. اگر پرده‌خوانی در اوقات دیگر با نماز تلاقی کند در شرایط خاص ممکن است پرده‌خوان اذان بگوید اما این اذان تداوم پرده‌خوانی نیست بلکه به عنوان یک وظیفه دینی در فقدان مؤذن دیگر است. </ref> در این فواصل است و اوج این قسمت حی علی الصلوه که پرده خوان آن را چندین بار در فواصل دانگ اول تکرار می‌کند- به تدریج تا اکتاو شاهد پیش می‌رود و بیشتر کلمات و جملاتش را با تأکید بر درجه اول -چهارم پیش دانگ- و درجه دوم پیش دانگ بیان می‌کند. به ندرت به درجات زیرتر اشاره دارد و خاتمه جملاتش براساس طبیعت این دستگاه روی شاهد است. وی گاه در انتهای جملات صدایش را از روی شاهد به درجه نامعلومی در پیش دانگ پرتاب می‌کند و با این کار گونه‌ای تأکید به وجود می‌آورد. | بیان آواز وی در دستگاه چهارگاه است. آواز از درجات پیش دانگ آغاز می‌شود -[[اذان]] <ref>در هر عاشورا پرده‌خوانان اذان می گویند و این اذان بخشی از پرده‌خوانی است بنابراین به طور معمول در طول سال تنها یکبار در پرده‌خوانی اذان گفته می‌شود. اگر پرده‌خوانی در اوقات دیگر با نماز تلاقی کند در شرایط خاص ممکن است پرده‌خوان اذان بگوید اما این اذان تداوم پرده‌خوانی نیست بلکه به عنوان یک وظیفه دینی در فقدان مؤذن دیگر است. </ref> در این فواصل است و اوج این قسمت حی علی الصلوه که پرده خوان آن را چندین بار در فواصل دانگ اول تکرار می‌کند- به تدریج تا اکتاو شاهد پیش می‌رود و بیشتر کلمات و جملاتش را با تأکید بر درجه اول -چهارم پیش دانگ- و درجه دوم پیش دانگ بیان می‌کند. به ندرت به درجات زیرتر اشاره دارد و خاتمه جملاتش براساس طبیعت این دستگاه روی شاهد است. وی گاه در انتهای جملات صدایش را از روی شاهد به درجه نامعلومی در پیش دانگ پرتاب می‌کند و با این کار گونه‌ای تأکید به وجود می‌آورد. | ||
==منبع== | ==منبع== | ||