۱۰٬۰۷۲
ویرایش
عبدالله بن حوزه: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
T.ramezani (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «عبداللهبن حوزه، یکی از نیروهای تحت امر عمربن سعد بود که در کربلا حضور دا...» ایجاد کرد) |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
عبدالله بن حوزه، یکی از نیروهای تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت. | |||
{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا | |||
|اطلاعات قاتل = | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام کامل =عبدالله بن حوزه | |||
| کنیه = | |||
| لقب = | |||
| زادروز/زادگاه = | |||
| محل زندگی = | |||
| نسب/قبیله = | |||
| خویشاوندان سرشناس = | |||
| تاریخ و مکان درگذشت= | |||
| نحوه درگذشت= | |||
| مدفن = | |||
| اقدامات = | |||
| انگیزه = | |||
| نقش‌های برجسته =از نیروهای تحت امر عمر بن سعد در کربلا | |||
| دیگر فعالیت‌ها = | |||
| منصب = | |||
}} | |||
==نقش در واقعه کربلا== | |||
عبدالله بن حوزه از قبیله بنی‌تمیم بود. در روز عاشورا قصد داشت روحیه یاران امام حسین (ع) را خراب کند، به همین جهت گستاخانه فریاد زد: ای حسین! تو را به آتش دوزخ بشارت باد. امام فرمود: ”کلاّ اِنّی اَقْدِم‌ُ عَلی رَب‌ٍّ رَحیم‌ٍ وَ شَفیع‌ٍ مُطاع‌ٍ“ نه چنان است من بر پروردگاری مهربان و شفیعی که فرمانش برند، درآیم. | |||
==مرگ== | |||
آنگاه امام نامش را پرسید، به او گفتند ابن حوزه<ref>- حوزه از حیازت میآید به معنی سوق دادن و به همین جهت امام از خداوند میخواهد او را به سوی دوزخ سوق دهد. </ref> سپس دعا فرمودند: ”اَللّهُم‌َّ حُزه‌ُ اِلَی النّارِ“ خداوندا او را در آتش بیانداز! لحظه‌ای نگذشت که دعای امام مستجاب شد. اسب عبدالله سرکشی کرد و به تاخت درآمد و او را به طرف جوی آبی برد. عبدالله از اسب افتاد، اما یک پایش در رکاب بماند و اسب در آن هیاهوی میدان به تاخت می‌گریخت و سر او به هر مانعی، محکم برمی‌خورد و بالاخره به هلاکت رسید. | |||
==تأثیر نفرین امام حسین (ع)== | |||
ابومخنف از مسروق بن وائل حضرمی نقل کرده که گفت: من در ابتدای صفوف سواران عمر بن سعد که به حسین بن علی حملهور شدند، بودم و با خود گفتم: در آغاز صف قرار میگیرم شاید به سر حسین بن علی دسترسی یابم و بدین وسیله نزد عبیدالله بن زیاد منزلتی پیدا کنم، چون به نزدیک حسین رسیدیم، عبدالله بن حوزه گستاخی کرد و امام او را نفرین نمود. | |||
مسروق بن وائل که خود ناظر این ماجرا بود، سپاه کوفه را ترک کرده و برگشت و بعدها گفت: از این خاندان چیزی دیدم که هرگز حاضر به جنگ با آنان نمی‌شوم.<ref>- انساب الاشراف، ج3، ص398؛ تاریخ طبری، ج5، ص430-431؛ ارشاد، ج2، ص240؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص66؛ البدایه و النهایه، ج8، ص181. </ref> | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 205-206. | مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 205-206. | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
[[رده: | [[رده: افراد]] | ||
[[رده: | [[رده: سپاه عمر بن سعد]] | ||