موسی بن عقیل: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''موسی بن عقیل بن ابی‌ طالب (ع)،''' فرزند عقیل بن ابی‌ طالب (ع) و امّ‌ البنین دختر ابوبکر بن کلاب عامری و براساس برخی اقوال امّ‌ ولد بوده است. موسی بن عقیل بن ابی‌ طالب از یاران امام حسین (ع) بود.
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
| عنوان              =
| عنوان              =
| تصویر              =
| تصویر              =مزار یاران امام حسین(ع).jpg
| اندازه تصویر      =
| اندازه تصویر      =
|توضیح تصویر        =
|توضیح تصویر        =
خط ۹: خط ۷:
| لقب                =
| لقب                =
| نسب                =
| نسب                =
| خویشاوندان سرشناس  = پدرش عقیل بن ابی‌ طالب (ع) و امّ‌ البنین دختر ابوبکر بن کلاب عامری
| خویشاوندان سرشناس  = پدرش عقیل بن ابی‌ طالب (ع)
| تاریخ تولد        =
| تاریخ تولد        =
| شهر تولد          =
| شهر تولد          =
خط ۲۳: خط ۲۱:
| شاگردان          =
| شاگردان          =
| آثار              =
| آثار              =
| نقش های برجسته              =از یاران امام حسین (ع)
| نقش های برجسته              =از یاران امام حسین (ع) و شهدای کربلا
}}
}}'''موسی بن عقیل بن ابی‌ طالب (ع)،''' از یاران [[حسین|امام حسین (ع)]] بود که [[کربلا]] در روز [[عاشورا]] به [[شهادت]] رسید.
 
 
 


== زندگینامه ==
موسی فرزند عقیل بن ابی‌ طالب (ع) و امّ‌ البنین دختر ابوبکر بن کلاب عامری است و براساس برخی منابع مادر وی امّ‌ ولد بوده است. 


==نقش در واقعه کربلا==
==نقش در واقعه کربلا==
موسی از آغاز سفر از مدینه تا کربلا با امام حسین (ع) همراه بود. بعد از ظهر عاشورا و پس از شهادت برادرش جعفر با اذن امام حسین (ع) به میدان رفت و در حالی‌ که رجز می‌خواند، می‌جنگید:
موسی از آغاز سفر از مدینه تا [[کربلا]] با [[حسین بن علی|امام حسین (ع)]] همراه بود. بعد از ظهر [[عاشورا]] و پس از [[شهادت]] برادرش [[جعفر بن عقیل بن‌ ابی‌ طالب (ع‌)|جعفر]] با اذن [[امام حسین (ع)]] به میدان رفت و در حالی‌ که چنین رجز می‌خواند، می‌جنگید:
===رجزخوانی===
{{شعر}}
{{شعر}}
{{م| یا مَعشَرَ الکُهولِ وَ الشَّبانِ }}
{{م| یا مَعشَرَ الکُهولِ وَ الشَّبانِ }}
خط ۴۷: خط ۴۳:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


ای انبوه پیران و جوانان! با شمشیر و نیزه شما را می‌زنم.
ای انبوه پیران و جوانان! با شمشیر و نیزه شما را می‌زنم. از جوانان و زنان حرم و از امام انس و جن پاسداری و نگاهبانی می‌کنم. با این کار، آفریدگار رحمان و خدای پاک و مقتدر و دادگر و حسابگر را خشنود خواهم کرد.


از جوانان و زنان حرم و از امام انس و جن پاسداری و نگاهبانی می‌کنم.
موسی پس از نبردی سخت و کشتن تنی چند، با نیزه [[عمرو بن‌ صبیح‌ صیداوی‌|عمرو بن صبیح صیداوی]] که از کمینگاه به او حمله کرده بود، به [[شهادت]] رسید.


با این کار، آفریدگار رحمان و خدای پاک و مقتدر و دادگر و حسابگر را خشنود خواهم کرد.
در زیارت‌نامه‌ها نام وی ذکر نشده است. اگر چه در برخی کتب و مقاتل نام او در شمار شهدای کربلا ذکر شده است، اما شهادتش جای تردید دارد.<ref>- برای تفصیل بیشتر رک : وقعه الطف، ابومخنف لوط بن یحیی، چاپ محمدهادی یوسفی غروی. ، ص۱۱۶؛ ناسخ التواریخ (دوره امام سجاد(ع))، سپهر، لسان الملک میرزامحمدتقی، تهران: کتابفروشی اسلامیه،۱۳۹۸ ﻫ ق. ، ج۲، ص۳۱۹؛ذخیرة الدارین، حائری شیرازی، سید عبدالحمید، نجف: مطبعه المرتضویه ، ۱۳۴۵ ﻫ ق.، ص۱۶۲-۱۶۴؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، ۱۴۰۲ ﻫ ق. ، ص۲۳۳؛ عشرة کامله، ص۴۳۱. </ref>
==منبع==


موسی پس از نبردی شرافتمندانه و کشتن تنی چند، با نیزه عمرو بن صبیح صیداوی که از کمینگاه به او حمله کرده بود، به شهادت رسید.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۴۷۱.]


در زیارت‌نامه‌ها نام وی ذکر نشده است. اگر چه در برخی کتب و مقاتل نام او در شمار شهدای کربلا ذکر شده است، اما شهادتش جای تردید دارد.<ref>- برای تفصیل بیشتر رک : وقعه الطف، ابومخنف لوط بن یحیی، چاپ محمدهادی یوسفی غروی. ، ص116؛ ناسخ التواریخ (دوره امام سجاد(ع))، سپهر، لسان الملک میرزامحمدتقی، تهران: کتابفروشی اسلامیه، 1398 ﻫ ق. ، ج2، ص319؛ذخیرة الدارین، حائری شیرازی، سید عبدالحمید، نجف: مطبعه المرتضویه ، 1345 ﻫ ق.، ص162-164؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، 1402 ﻫ ق. ، ص233؛ عشرة کامله، ص431.  </ref>
==منبع==
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 471.
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
خط ۶۳: خط ۵۷:
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهدای بنی‌هاشم]]
[[رده: شهدای بنی‌هاشم]]
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۴

مزار یاران امام حسین(ع).jpg
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل موسی بن عقیل بن ابی‌ طالب
خویشاوندان
سرشناس
پدرش عقیل بن ابی‌ طالب (ع)
نقش های برجسته از یاران امام حسین (ع) و شهدای کربلا

موسی بن عقیل بن ابی‌ طالب (ع)، از یاران امام حسین (ع) بود که کربلا در روز عاشورا به شهادت رسید.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

موسی فرزند عقیل بن ابی‌ طالب (ع) و امّ‌ البنین دختر ابوبکر بن کلاب عامری است و براساس برخی منابع مادر وی امّ‌ ولد بوده است.

نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

موسی از آغاز سفر از مدینه تا کربلا با امام حسین (ع) همراه بود. بعد از ظهر عاشورا و پس از شهادت برادرش جعفر با اذن امام حسین (ع) به میدان رفت و در حالی‌ که چنین رجز می‌خواند، می‌جنگید:

یا مَعشَرَ الکُهولِ وَ الشَّبانِ
اَحمی عَن الفِتیةِ وَ النِّسوانِ
اَرضی بِذاکَ خالِقِ الرَّحمنِ
اَضربکُم بِالسَّیفِ وَ السَّنانِ
وَ عَن اِمامِ الاِنسِ ثُمَّ الجانِ
سُبحانَهُ ذوالملکَ الدَّیانِ

ای انبوه پیران و جوانان! با شمشیر و نیزه شما را می‌زنم. از جوانان و زنان حرم و از امام انس و جن پاسداری و نگاهبانی می‌کنم. با این کار، آفریدگار رحمان و خدای پاک و مقتدر و دادگر و حسابگر را خشنود خواهم کرد.

موسی پس از نبردی سخت و کشتن تنی چند، با نیزه عمرو بن صبیح صیداوی که از کمینگاه به او حمله کرده بود، به شهادت رسید.

در زیارت‌نامه‌ها نام وی ذکر نشده است. اگر چه در برخی کتب و مقاتل نام او در شمار شهدای کربلا ذکر شده است، اما شهادتش جای تردید دارد.[۱]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. - برای تفصیل بیشتر رک : وقعه الطف، ابومخنف لوط بن یحیی، چاپ محمدهادی یوسفی غروی. ، ص۱۱۶؛ ناسخ التواریخ (دوره امام سجاد(ع))، سپهر، لسان الملک میرزامحمدتقی، تهران: کتابفروشی اسلامیه،۱۳۹۸ ﻫ ق. ، ج۲، ص۳۱۹؛ذخیرة الدارین، حائری شیرازی، سید عبدالحمید، نجف: مطبعه المرتضویه ، ۱۳۴۵ ﻫ ق.، ص۱۶۲-۱۶۴؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، ۱۴۰۲ ﻫ ق. ، ص۲۳۳؛ عشرة کامله، ص۴۳۱.