شیرینعلی گلمرادی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''شیرینعلی گلمرادی''' یکی از شاعران معاصر است. | '''شیرینعلی گلمرادی''' (1317 ه.ش) یکی از شاعران معاصر است. | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام =شیرینعلی گلمرادی | | نام =شیرینعلی گلمرادی | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
شیرینعلی گلمرادی فرزند اسماعیل در سال 1317 ه. ش، در شهر خلخال دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را تا سال دوم دبیرستان در زادگاهش به انجام رسانید، از آن پس به استخدام ژاندارمری درآمد و تا سال 1361 به خدمت اشتغال داشت و سرانجام بازنشسته گردید. | شیرینعلی گلمرادی فرزند اسماعیل در سال 1317 ه. ش، در شهر خلخال دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را تا سال دوم دبیرستان در زادگاهش به انجام رسانید، از آن پس به استخدام ژاندارمری درآمد و تا سال 1361 به خدمت اشتغال داشت و سرانجام بازنشسته گردید. | ||
| خط ۶۹: | خط ۵۳: | ||
گل مرادی از انواع شعر تنها به سرودن غزل علاقه بیشتری نشان داده است و مجموعه شعری بنام «دهستانی» از وی توسط حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی طبع و نشر یافته است. <ref>سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 5، ص 3079.</ref> | گل مرادی از انواع شعر تنها به سرودن غزل علاقه بیشتری نشان داده است و مجموعه شعری بنام «دهستانی» از وی توسط حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی طبع و نشر یافته است. <ref>سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 5، ص 3079.</ref> | ||
«[[آینه در کربلاست: گزیده اشعار عاشورایی|آینه در کربلاست: گزیده اشعار عاشورایی]]» از دیگر آثار اوست. | |||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
===عصر عاشورا=== | ===عصر [[عاشورا]]=== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۱۳۱: | خط ۱۱۷: | ||
{{ب| در انتظار بوسه بر آن آستانه‌ات|خون می‌چکد ز چشمه‌ی چشمان ما حسین }} | {{ب| در انتظار بوسه بر آن آستانه‌ات|خون می‌چکد ز چشمه‌ی چشمان ما حسین }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1343-1344. | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1343-1344.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۱۴۴: | خط ۱۲۶: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
<references />{{شاعران}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۴
شیرینعلی گلمرادی (1317 ه.ش) یکی از شاعران معاصر است.
| شیرینعلی گلمرادی | |
|---|---|
 | |
| زادروز | 1317 ه. ش، خلخال |
| سبک نوشتاری | غزل |
| کتاب‌ها | «دهستانی» |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
شیرینعلی گلمرادی فرزند اسماعیل در سال 1317 ه. ش، در شهر خلخال دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را تا سال دوم دبیرستان در زادگاهش به انجام رسانید، از آن پس به استخدام ژاندارمری درآمد و تا سال 1361 به خدمت اشتغال داشت و سرانجام بازنشسته گردید.
گلمرادی از آغاز جوانی به شعر و شاعری پرداخت و از سال 1339 آثارش در بعضی مجله‌ها و روزنامه‌ها منتشر می‌شد.
گل مرادی از انواع شعر تنها به سرودن غزل علاقه بیشتری نشان داده است و مجموعه شعری بنام «دهستانی» از وی توسط حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی طبع و نشر یافته است. [۱]
«آینه در کربلاست: گزیده اشعار عاشورایی» از دیگر آثار اوست.
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عصر عاشورا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| قتلگاهی‌ست پر از داغ، نظرها نگران | ظهر مجروح، از این داغ مهیّا نگران | |
| عطش آویخته از ابر شناور در کوه | در پی رفتن هفتاد و دو دریا نگران | |
| بر زمینی که از آن خون و خطر می‌روید | می‌شود خیره بر آن دیده‌ی عیسی نگران | |
| زیر رگبار شقاوت، که فرو می‌بارد | ایستاده‌ست تن تشنه‌ی صحرا نگران | |
| در غم سوختن این همه باغ گل سرخ | خاطر مضطرب مریم عذرا نگران | |
| ایستاده‌ست صبورانه، ولی می‌موید | قامت حیدری حضرت زهرا نگران | |
| سایه افکنده شب فاجعه بر دامن دشت | جاده‌ی نور، از این ظلمت یلدا نگران | |
| آب، سر می‌کشد از پشت سر شعله‌ی خاک | در دلش آتشی از آه و دریغا نگران | |
| ذو الجناح است که بازین نگون آمده است | - بی‌سوار- از طرف مقتل مولا نگران | |
| موج صد سلسله اندوه گره خورده به هم | در خم حیرت یک مرکب تنها نگران | |
| می‌توان نقش کشید از تب صحرای فرات | می‌توان گرم شد از سوختن، امّا نگران |
در منای عشق[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| ای در منای عشق خدا جان فدا حسین | در پیکر مبارزه خون خدا حسین | |
| ای پاک‌تر ز پاکی گلبرگ‌های یاس | روی زمین ز چهره‌ی تو دلگشا حسین | |
| ای معنی تکامل ایمان به فیض عشق | ای عاری از تعارف چون و چرا حسین | |
| عریان‌ترین حقیقت معلوم آفتاب | تابان‌ترین حقیقت صدق و صفا حسین | |
| فارغ ز کام خواهی دلی در هوای نفس | غالب به سلطه‌جویی دیو هوا حسین | |
| انسان ولی فراتر از انسان خاک‌زاد | با آیه‌های نور الهی نما حسین | |
| مطلوب دل، موافق خاطر، انیس جان | زنگار غم گرفته‌ی دل را جلا حسین | |
| پاینده در خیال زمان‌ها و قرن‌ها | در معبر گذشت زمان دیر پا حسین | |
| در کندوکاو یافتن جایگاه عشق | تا مسلخ شهادت پر اعتلا حسین | |
| در شوره‌زار تشنه به گلبانگ عاطفت | آواز آب و عاطفه، گلگون قبا حسین | |
| سردار بی‌مبالغه در عرصه‌ی نبرد | سرباز بی‌مضایقه در کربلا حسین | |
| در جنگ عاشقانه پذیرای مرگ سرخ | با ظلم در نبرد به شمشیر «لا» حسین | |
| نام تو عطر سینه‌ی خونین لاله‌هاست | بویت در آستین بهاران رها حسین | |
| در انتظار بوسه بر آن آستانه‌ات | خون می‌چکد ز چشمه‌ی چشمان ما حسین |
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 5، ص 3079.