سیف بن حارث جابری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | ||
| عنوان = | | عنوان = | ||
| تصویر = | | تصویر =مزار یاران امام حسین(ع).jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
|توضیح تصویر = | |توضیح تصویر = | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۱: | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| نقش های برجسته = | | نقش های برجسته =از شهدای کربلا | ||
}}'''سیف بن حارث جابری''' از اصحاب [[امام حسین(ع)]] که در [[کربلا]] در روز [[عاشورا]] به [[شهادت]] رسید. | |||
== تبارشناسی == | |||
سیف بن حارث بن سریع بن جابر همدانی جابری، از خاندان بنی جابر است. بنی جابر تیره‌ای از همدان و قبیله‌ای از کهلان و یمنی‌الاصل بودند. <ref>انصار الحسین (ع)، ص104. </ref> در کتب تاریخی نام پدر سیف، حرث، ابی حرث و ابی حارث نیز گفته شده است. او در [[کوفه]] می‌زیست. | |||
== همراهی امام حسین(ع) == | |||
سیف بن حارث و برادر مادری‌اش [[مالک بن عبدالله جابری|مالک بن عبدالله بن سریع جابری]] که پسر عموی هم نیز بودند، در روز چهارم [[محرم]] وارد کربلا شدند و به امام حسین (ع) پیوستند. | |||
==نقش در واقعه کربلا== | |||
سیف و عبدالله هر دو صبح [[عاشورا]] به خدمت امام حسین (ع) آمدند و با هم خطاب به امام حسین (ع) گفتند: «ای پسر رسول الله (ص) درود و رحمت الهی بر تو باد! | |||
امام حسین (ع) فرمود: بر شما نیز درود و رحمت الهی باد! | |||
آن دو با اذن امام حسین (ع) به میدان شتافتند و زمانی به میدان رفتند که [[حنظله بن اسعد شبامی|حنظلة بن اسعد]] به شهادت رسیده بود. سیف و برادرش دوشادوش هم می‌جنگیدند و هنگامی که دشمن از پشت به یکی از آنان حمله می‌کرد، دیگری حمله دشمن را دفع می‌نمود. سرانجام در کنار یکدیگر به شهادت رسیدند. | |||
بنا به نقلی سیف بن حارث یکی از نوجوانان کربلا بود که با گریه و زاری از امام حسین (ع) اذن میدان گرفت. <ref>برای تفصیل بیشتر رک :انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 م.، ج3، ص198؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج5، ص443</ref> | |||
در [[زیارت رجبیه]] به سیف چنین سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی سیفِ بنِ حارِث» و در [[زیارت ناحیه مقدسه]] به اشتباه شبیب بن حارث <ref>بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص73،31. </ref> آمده و به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی شَبیبِ بنِ حارِث» | |||
<br /> | |||
==منبع== | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 349-350.] | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
| خط ۴۹: | خط ۵۱: | ||
[[رده: شهیدان کربلا]] | [[رده: شهیدان کربلا]] | ||
[[رده: شهدای صبح عاشورا]] | [[رده: شهدای صبح عاشورا]] | ||
[[en:Sayf b. al-Harith al-Hamdani]] | |||
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۸
.jpg) | |
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | سیف بن حارث بن سریع بن جابر همدانی جابری |
| محل زندگی | کوفه |
| نقش های برجسته | از شهدای کربلا |
سیف بن حارث جابری از اصحاب امام حسین(ع) که در کربلا در روز عاشورا به شهادت رسید.
تبارشناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سیف بن حارث بن سریع بن جابر همدانی جابری، از خاندان بنی جابر است. بنی جابر تیره‌ای از همدان و قبیله‌ای از کهلان و یمنی‌الاصل بودند. [۱] در کتب تاریخی نام پدر سیف، حرث، ابی حرث و ابی حارث نیز گفته شده است. او در کوفه می‌زیست.
همراهی امام حسین(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سیف بن حارث و برادر مادری‌اش مالک بن عبدالله بن سریع جابری که پسر عموی هم نیز بودند، در روز چهارم محرم وارد کربلا شدند و به امام حسین (ع) پیوستند.
نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سیف و عبدالله هر دو صبح عاشورا به خدمت امام حسین (ع) آمدند و با هم خطاب به امام حسین (ع) گفتند: «ای پسر رسول الله (ص) درود و رحمت الهی بر تو باد!
امام حسین (ع) فرمود: بر شما نیز درود و رحمت الهی باد!
آن دو با اذن امام حسین (ع) به میدان شتافتند و زمانی به میدان رفتند که حنظلة بن اسعد به شهادت رسیده بود. سیف و برادرش دوشادوش هم می‌جنگیدند و هنگامی که دشمن از پشت به یکی از آنان حمله می‌کرد، دیگری حمله دشمن را دفع می‌نمود. سرانجام در کنار یکدیگر به شهادت رسیدند.
بنا به نقلی سیف بن حارث یکی از نوجوانان کربلا بود که با گریه و زاری از امام حسین (ع) اذن میدان گرفت. [۲]
در زیارت رجبیه به سیف چنین سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی سیفِ بنِ حارِث» و در زیارت ناحیه مقدسه به اشتباه شبیب بن حارث [۳] آمده و به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی شَبیبِ بنِ حارِث»
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ انصار الحسین (ع)، ص104.
- ↑ برای تفصیل بیشتر رک :انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 م.، ج3، ص198؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج5، ص443
- ↑ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص73،31.