سید محمد تقی میرابوالقاسمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''سید محمد تقی میرابوالقاسمی''' (متولد سال 1309 در رشت - درگذشت سال 1385 در رشت) محقق و نویسنده در رشته الهیات بود. او از سال 1362 در دانشگاه‌های گیلان، آزاد اسلامی، پیام نور و آموزش ضمن خدمت در سمت به تدریس اشتغال داشت و صبح روز یکشنبه ششم اسفند سال 1385 بر اثر سکته‌ی قلبی درگذشت.
{{جدول اطلاعات دانشمند
{{جدول اطلاعات دانشمند
|نام              =  سید محمد تقی میرابوالقاسمی
|نام              =  سید محمد تقی میرابوالقاسمی
خط ۲۴: خط ۲۳:
|پانویس            =  
|پانویس            =  
|امضا              =
|امضا              =
}}
}}'''سید محمد تقی میرابوالقاسمی''' (متولد سال 1309 در رشت - درگذشت سال 1385 در رشت) محقق و نویسنده در رشته الهیات بود. او از سال 1362 در دانشگاه‌های گیلان، آزاد اسلامی، پیام نور و آموزش ضمن خدمت در سمت به تدریس اشتغال داشت و صبح روز یکشنبه ششم اسفند سال 1385 بر اثر سکته‌ی قلبی درگذشت.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
==زندگینامه==
==زندگینامه==
سید محمد تقی میرابوالقاسمی پس از طی دوره ابتدایی و متوسطه، تحصیلاتش را در حوزه مذهبی گیلان (رشت) و مروی تهران ادامه داد. سرانجام در سال 1338 از دانشکده فارغ التحصیل شد و با توجه به اینکه در همین سال جزء قبول شدگان دوره دکتری الهیات بود، اما به علت اشتغال در آموزش و پرورش گیلان از ادامه تحصیل منصرف شد. در سال 1368 بازنشسته شد، بعد از آن چون از سال 1362 در دانشگاه‌های گیلان، آزاد اسلامی، پیام نور و آموزش ضمن خدمت به عنوان استاد مدعو به تدریس اشتغال داشت، لذا تا سال 1372 به تدریس ادامه داد و پس از آن به تحقیق و پژوهش روی آورد.
سید محمد تقی میرابوالقاسمی پس از طی دوره ابتدایی و متوسطه، تحصیلاتش را در حوزه مذهبی گیلان (رشت) و مروی تهران ادامه داد. سرانجام در سال 1338 از دانشکده فارغ التحصیل شد و با توجه به اینکه در همین سال جزء قبول شدگان دوره دکتری الهیات بود، اما به علت اشتغال در آموزش و پرورش گیلان از ادامه تحصیل منصرف شد. در سال 1368 بازنشسته شد، بعد از آن چون از سال 1362 در دانشگاه‌های گیلان، آزاد اسلامی، پیام نور و آموزش ضمن خدمت به عنوان استاد مدعو به تدریس اشتغال داشت، لذا تا سال 1372 به تدریس ادامه داد و پس از آن به تحقیق و پژوهش روی آورد.
==آثار==
==آثار==
===مقالات===
===مقالات===
* «عاشورای قدیم و عاشورای جدید بر اساس گاهشماری سنتی ساکنان دامنه های شمالی و جنوبی البرز»، گیله وا، شماره 44، شهریور 1376، ص 53 - 52.
 
*«[[عاشورا]]<nowiki/>ی قدیم و عاشورای جدید بر اساس گاهشماری سنتی ساکنان دامنه‌های شمالی و جنوبی البرز»، گیله وا، شماره 44، شهریور 1376، ص 53 - 52.
 
==منابع==
==منابع==
* مأخذ شناسی مناسک آیینی شیعه در ایران و جهان، پیمان اسحاقی.
 
* [https://www.citytomb.com/biographies/Mohammad_Taghi_Mir_Abolghasemi/fa وبسایت سیتی تومب]
*مأخذ شناسی مناسک آیینی شیعه در ایران و جهان، پیمان اسحاقی.
*[https://www.citytomb.com/biographies/Mohammad_Taghi_Mir_Abolghasemi/fa وبسایت سیتی تومب]
 
[[رده: پژوهشگران]]
[[رده: پژوهشگران]]
[[رده: پژوهشگران ایرانی]]
[[رده: پژوهشگران ایرانی]]
[[رده: پژوهشگران در گروه الهیات]]
[[رده: پژوهشگران در گروه الهیات]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۱

سید محمد تقی میرابوالقاسمی
محمد تقی میرابوالقاسمی.jpeg
متولد 1309
رشت
مرگ 1385
رشت
ملیت ایرانی

سید محمد تقی میرابوالقاسمی (متولد سال 1309 در رشت - درگذشت سال 1385 در رشت) محقق و نویسنده در رشته الهیات بود. او از سال 1362 در دانشگاه‌های گیلان، آزاد اسلامی، پیام نور و آموزش ضمن خدمت در سمت به تدریس اشتغال داشت و صبح روز یکشنبه ششم اسفند سال 1385 بر اثر سکته‌ی قلبی درگذشت.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سید محمد تقی میرابوالقاسمی پس از طی دوره ابتدایی و متوسطه، تحصیلاتش را در حوزه مذهبی گیلان (رشت) و مروی تهران ادامه داد. سرانجام در سال 1338 از دانشکده فارغ التحصیل شد و با توجه به اینکه در همین سال جزء قبول شدگان دوره دکتری الهیات بود، اما به علت اشتغال در آموزش و پرورش گیلان از ادامه تحصیل منصرف شد. در سال 1368 بازنشسته شد، بعد از آن چون از سال 1362 در دانشگاه‌های گیلان، آزاد اسلامی، پیام نور و آموزش ضمن خدمت به عنوان استاد مدعو به تدریس اشتغال داشت، لذا تا سال 1372 به تدریس ادامه داد و پس از آن به تحقیق و پژوهش روی آورد.

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مقالات[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • «عاشورای قدیم و عاشورای جدید بر اساس گاهشماری سنتی ساکنان دامنه‌های شمالی و جنوبی البرز»، گیله وا، شماره 44، شهریور 1376، ص 53 - 52.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]