رستم غلام شمر بن ذی‌ الجوشن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
| دیگر فعالیت‌ها  =
| دیگر فعالیت‌ها  =
| منصب  =  
| منصب  =  
}}'''رستم‌، غلام شمر بن ذی‌ الجوشن''' بود. او به همراه [[شمر بن ذی الجوشن|شمر]] در [[کربلا]] حضور داشت.
}}'''رستم‌، غلام شمر بن ذی‌ الجوشن''' بود. او غلام [[شمر بن ذی الجوشن|شمر]] بود که به همراه او در [[کربلا]] حضور داشت.


==نقش در واقعه کربلا==
==نقش در واقعه کربلا==
پس از [[شهادت]] [[عبد الله بن عمیر کلبى|عبدالله‌ بن‌ عُمَیر کلبی]]،‌ [[ام وهب|اُُمّ‌وهب]]<nowiki/>‌ خود را بر سر جسد شوهرش رساند و چهره‌ او را که‌ خاک‌ و‌ خون‌ پوشانده‌ بود، با دست‌ پاک‌ می‌کرد. شمر به‌ غلامش‌ رستم‌ دستور داد که او را بکشد. رستم با عمودی‌ که‌ بر سر اُمّ‌‌ وهب‌ کوبید، او را به‌ شهادت‌ رساند. او در کنار شوهرش‌ برخاک‌ افتاد.<ref>-انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۱۹۴؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۶۸-۶۹، ۲۰۲؛ البدایة و النهایة، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۸۱-۱۸۲؛ نهایه الارب فی فنون الادب، نویری، شهاب الدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۵ شمسی.، ج۷، ص۱۸۷؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری. ، ج۲، ص۲۰۱؛ اعلام النساء المؤمنات، کحاله، عمررضا، بیروت: مؤسسه الرساله، 1397 قمری.، ج۵، ص۲۹۲؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، علامه مجلسی، ملامحمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ شمسی.، ج۴۴، ص۳۲۰، ج۴۵، ص۱۷؛ انصار الحسین، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین-الملل، ۱۳۸۷ شمسی. (ع)، ص۸۴.</ref>  
 
=== شهادت ام وهب ===
پس از [[شهادت]] [[عبد الله بن عمیر کلبى|عبدالله‌ بن‌ عُمَیر کلبی]]،‌ [[ام وهب|اُُمّ‌وهب]]<nowiki/>‌ خود را بر سر جسد شوهرش رساند و چهره‌ او را که‌ خاک‌ و‌ خون‌ پوشانده‌ بود، با دست‌ پاک‌ می‌کرد. شمر به‌ غلامش‌ رستم‌ دستور داد که او را بکشد. رستم با عمودی‌ که‌ بر سر اُمّ‌‌ وهب‌ کوبید، او را به‌ شهادت‌ رساند. او در کنار شوهرش‌ برخاک‌ افتاد.<ref>-انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۱۹۴؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۶۸-۶۹، ۲۰۲؛ البدایة و النهایة، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۸۱-۱۸۲؛ نهایه الارب فی فنون الادب، نویری، شهاب الدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۵ شمسی.، ج۷، ص۱۸۷؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری. ، ج۲، ص۲۰۱؛ اعلام النساء المؤمنات، کحاله، عمررضا، بیروت: مؤسسه الرساله، ۱۳۹۷ قمری.، ج۵، ص۲۹۲؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، علامه مجلسی، ملامحمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ شمسی.، ج۴۴، ص۳۲۰، ج۴۵، ص۱۷؛ انصار الحسین، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین-الملل، ۱۳۸۷ شمسی. (ع)، ص۸۴.</ref>


رستم همچنین سر عبدالله‌ بن‌ عُمَیر کلبی‌ را از تن جدا کرد و به سوی خیمه‌ها انداخت.<ref>- فرهنگ عاشورا، ص۲۶۸.</ref>
رستم همچنین سر عبدالله‌ بن‌ عُمَیر کلبی‌ را از تن جدا کرد و به سوی خیمه‌ها انداخت.<ref>- فرهنگ عاشورا، ص۲۶۸.</ref>
==منبع==
==منبع==


* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2960823&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص ۱۹۷.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2960823&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص ۱۹۷.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==

نسخهٔ ‏۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۱

مشخصات فردی
نام کامل رستم‌، غلام شمر بن ذی‌ الجوشن
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته به شهادت رساندن اُمّ‌‌ وهب‌

رستم‌، غلام شمر بن ذی‌ الجوشن بود. او غلام شمر بود که به همراه او در کربلا حضور داشت.

نقش در واقعه کربلا

شهادت ام وهب

پس از شهادت عبدالله‌ بن‌ عُمَیر کلبی،‌ اُُمّ‌وهب‌ خود را بر سر جسد شوهرش رساند و چهره‌ او را که‌ خاک‌ و‌ خون‌ پوشانده‌ بود، با دست‌ پاک‌ می‌کرد. شمر به‌ غلامش‌ رستم‌ دستور داد که او را بکشد. رستم با عمودی‌ که‌ بر سر اُمّ‌‌ وهب‌ کوبید، او را به‌ شهادت‌ رساند. او در کنار شوهرش‌ برخاک‌ افتاد.[۱]

رستم همچنین سر عبدالله‌ بن‌ عُمَیر کلبی‌ را از تن جدا کرد و به سوی خیمه‌ها انداخت.[۲]

منبع

پی نوشت

  1. -انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۱۹۴؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۶۸-۶۹، ۲۰۲؛ البدایة و النهایة، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۸۱-۱۸۲؛ نهایه الارب فی فنون الادب، نویری، شهاب الدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۵ شمسی.، ج۷، ص۱۸۷؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری. ، ج۲، ص۲۰۱؛ اعلام النساء المؤمنات، کحاله، عمررضا، بیروت: مؤسسه الرساله، ۱۳۹۷ قمری.، ج۵، ص۲۹۲؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، علامه مجلسی، ملامحمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ شمسی.، ج۴۴، ص۳۲۰، ج۴۵، ص۱۷؛ انصار الحسین، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین-الملل، ۱۳۸۷ شمسی. (ع)، ص۸۴.
  2. - فرهنگ عاشورا، ص۲۶۸.