حسین آهی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''حسین آهی''' شاعر معاصر ایرانی است. وی بیشتر گرایش به سرودن غزل دارد.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = حسین آهی
| نام                    = حسین آهی
| تصویر                  = حسین آهی.jpg
| تصویر                  = Hossain ahi.jpg
| توضیح تصویر            =  
| توضیح تصویر            =  
| نام اصلی              =  
| نام اصلی              =  
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| ملیت                  =ایرانی
| تاریخ تولد            =1331ه
| تاریخ تولد            =1331 ه
| محل تولد                =تهران
| محل تولد                =تهران
| والدین                =   
| والدین                =   
| تاریخ مرگ              =
| تاریخ مرگ              =1398 ه. ش
| محل مرگ                =
| محل مرگ                =
| علت مرگ                =
| علت مرگ                =
خط ۳۰: خط ۲۹:
|فیلم‌نامه‌ها              =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|تخلص                    = ابن آهی
|فیلم ساخته بر اساس اثر =
|فیلم ساخته بر اساس اثر =
| همسر                    =
| همسر                    =
خط ۷۱: خط ۷۰:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
'''حسین آهی''' (1331 ه. ش - 1398 ه. ش) شاعر و پژوهشگر معاصر ایرانی بود.


==زندگینامه==
حسین آهی که قبلا «ابن آهی» تخلص می‌کرد در سال 1331 ه. ش در تهران به دنیا آمد. پدرش از شاعران مرثیه سراست. دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در تهران گذراند و پس از پایان تحصیلات مقدماتی و عالی، به زبان‌های عربی و انگلیسی و آلمانی آشنا شد. بعد از انقلاب اسلامی مدت چهار سال به عنوان رایزن فرهنگی از طرف وزارت امور خارجه به کشور آلمان اعزام شد.


وی از سال 1354 ه. ش به سرودن اشعار پرداخت و شعرهایش تاکنون به صورت پراکنده در بیشتر مطبوعات کشور، به ویژه مجلات گوهر و یغما، به چاپ رسیده است. آهی برای چند دیوان شعر مقدمه نوشته است. او در عروض صاحبنظر است و کتاب «دره‌ی نجفی» را تصحیح و تعلیقات بر آن نوشته است که با مقدمه‌ی استاد امیری فیروز کوهی و دکتر مهدی حمیدی شیرازی توسط کتابفروشی فروغی در سال 1358 ه. ش انتشار یافته است. آهی اگرچه در انواع قالب‌های شعری تجربه دارد، ولی بیشتر گرایشش به غزل است، به طوری که از او چند غزل در حال و هوای شعر امروز دیده شده است.


وی سرانجام در 8 مرداد 1398 دارفانی را وداع گفت.


==آثار==
از حسین آهی بیش از بیست اثر تحقیقى در راستای احیاى متون منظوم و منثور پارسى به چاپ رسیده است.


'''منظوم'''


*«بحور شعر فارسی»
*«فهرست کامل عروضی دیوان ناصر خسرو»
*«فرهنگ اصطلاحات ادبی»
*«خیام شناسی»
*«فهرست عروضی حافظ»
*«دیوان ریاضی یزدی (حواشی و تصحیح و مقدمه)»
*«تصحیح و شرح دیوان کامل بیدل»
*«تصحیح کتاب کامل بهایی»


'''مقاله‌ها'''


*درباره شعر و شعر [[عاشورا]]، رسالت ، 29 دی 1387 : ص 19 <ref>درباره مجموعه شعر «با کاروان شعر عاشورا»</ref>


==اشعار==


 
===خون خدا===
 
 
 
==درباره‌ی شاعر==
حسین آهی که قبلا «ابن آهی» تخلص می‌کرد، در سال 1331 ه. ش در تهران متولد گردید. پدرش از شاعران مرثیه سراست که در قید حیات است. دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در تهران گذراند و پس از پایان تحصیلات مقدماتی و عالی، به زبان‌های عربی و انگلیسی و آلمانی آشنا شد. بعد از انقلاب اسلامی مدت چهار سال به عنوان رایزن فرهنگی از طرف وزارت امور خارجه به کشور آلمان اعزام شد. وی از سال 1345 شمسی به سرودن اشعار پرداخت و شعرهایش تاکنون به صورت پراکنده در بیشتر مطبوعات کشور، به ویژه مجلات گوهر و یغما، به چاپ رسیده است.
 
آهی برای چند دیوان شعر مقدمه نوشته است. او در عروض صاحبنظر است و کتاب «دره‌ی نجفی» را تصحیح و تعلیقات بر آن نوشته است که با مقدمه‌ی استاد امیری فیروز کوهی و دکتر مهدی حمیدی شیرازی توسط کتابفروشی فروغی در سال 1358 شمسی انتشار یافته است.
 
آهی اگر چه در انواع قالبهای شعری تجربه دارد، ولی بیشتر گرایشش به غزل است. از او چند غزل خوب در حال و هوای شعر امروز دیده شده است.
 
==آثار شاعر==
بعضی آثار منتشر شده از او عبارتند از: «بحور شعر فارسی»، «فهرست کامل عروضی دیوان ناصر خسرو»، «فرهنگ اصطلاحات ادبی»، «خیام شناسی»، «فهرست عروضی حافظ»، «دیوان ریاضی یزدی (حواشی و تصحیح و مقدمه)»، «تصحیح و شرح دیوان کامل بیدل»، «تصحیح کتاب کامل بهایی» و ...
 
==اشعار==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| می‌خواست کفر افکند از جوش کعبه را|تا اهل دین کنند فراموش کعبه را }}
{{ب| می‌خواست کفر، افکند از جوش، کعبه را|تا اهل دین، کنند فراموش، کعبه را }}


{{ب| بگرفت جا به دامن کرب و بلا حسین‌|با درد و غم چو کرد هم آغوش کعبه را }}
{{ب| بگرفت جا، به‌دامن کرب‌وبلا، حسین‌|با درد و غم، چو کرد هم‌آغوش، کعبه را }}


{{ب| شد زنده دین حق ز قیامش اگر چه کرد|اندر عزای خویش سیه‌پوش کعبه را }}
{{ب| شد زنده دین حق ز قیامش، اگرچه کرد|اندر عزای خویش، سیه‌پوش، کعبه را }}


{{ب| خون خدا به کرب و بلا موج می‌زند|بینم و لیک، ساکت و خاموش کعبه را }}
{{ب| خون خدا به کرب‌وبلا موج می‌زند|بینم ولیک ساکت و خاموش، کعبه را }}


{{ب| بوی خوشی که می‌وزد از تربت حسین‌|گویی که برده تا ابد از هوش کعبه را }}
{{ب| بوی خوشی که می‌وزد از [[تربت]] حسین‌|گویی که بُرده تا ابد از هوش، کعبه را }}


{{ب| بنگر مقام و رتبه، که در پیش کربلا|شد حلقه‌ی ارادت در گوش، کعبه را }}
{{ب| بنگر مقام و رتبه، که در پیش [[کربلا]]|شد حلقه‌ی ارادتِ در گوش، کعبه را }}


{{ب| از بس که اشک ریخته در ماتم حسین‌|چون زمزم است چشمه‌ی پر جوش کعبه را }}
{{ب| از بس که اشک ریخته در ماتم [[حسین]]‌|چون زمزم است، چشمه‌ی پرجوش، کعبه را }}


{{ب| یا نیست جز خیال شه کربلا به سر|یا خطرم نموده فراموش کعبه را  }}
{{ب| یا نیست جز خیال شه [[کربلا]] به‌سر|یا خاطرم نموده فراموش، کعبه را  }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==منابع==
==منابع==


*دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1473.
*[[دانشنامه‌ شعر عاشورایی‌ انقلاب‌ حسینی‌ در شعر شاعران‌ عرب‌ و عجم‌|دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1473.]]
*[[کاروان شعر عاشورا|محمد علی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج1، ص 536-537.]]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران ایرانی]]
[[رده:پژوهشگران]]
[[رده:پژوهشگران ایرانی]]
[[رده:پژوهشگران در گروه ادبیات]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۵

حسین آهی
Hossain ahi.jpg
زادروز 1331 ه.ش
تهران
مرگ 1398 ه. ش
ملیت ایرانی
تخلص ابن آهی

حسین آهی (1331 ه. ش - 1398 ه. ش) شاعر و پژوهشگر معاصر ایرانی بود.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

حسین آهی که قبلا «ابن آهی» تخلص می‌کرد در سال 1331 ه. ش در تهران به دنیا آمد. پدرش از شاعران مرثیه سراست. دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در تهران گذراند و پس از پایان تحصیلات مقدماتی و عالی، به زبان‌های عربی و انگلیسی و آلمانی آشنا شد. بعد از انقلاب اسلامی مدت چهار سال به عنوان رایزن فرهنگی از طرف وزارت امور خارجه به کشور آلمان اعزام شد.

وی از سال 1354 ه. ش به سرودن اشعار پرداخت و شعرهایش تاکنون به صورت پراکنده در بیشتر مطبوعات کشور، به ویژه مجلات گوهر و یغما، به چاپ رسیده است. آهی برای چند دیوان شعر مقدمه نوشته است. او در عروض صاحبنظر است و کتاب «دره‌ی نجفی» را تصحیح و تعلیقات بر آن نوشته است که با مقدمه‌ی استاد امیری فیروز کوهی و دکتر مهدی حمیدی شیرازی توسط کتابفروشی فروغی در سال 1358 ه. ش انتشار یافته است. آهی اگرچه در انواع قالب‌های شعری تجربه دارد، ولی بیشتر گرایشش به غزل است، به طوری که از او چند غزل در حال و هوای شعر امروز دیده شده است.

وی سرانجام در 8 مرداد 1398 دارفانی را وداع گفت.

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از حسین آهی بیش از بیست اثر تحقیقى در راستای احیاى متون منظوم و منثور پارسى به چاپ رسیده است.

منظوم

  • «بحور شعر فارسی»
  • «فهرست کامل عروضی دیوان ناصر خسرو»
  • «فرهنگ اصطلاحات ادبی»
  • «خیام شناسی»
  • «فهرست عروضی حافظ»
  • «دیوان ریاضی یزدی (حواشی و تصحیح و مقدمه)»
  • «تصحیح و شرح دیوان کامل بیدل»
  • «تصحیح کتاب کامل بهایی»

مقاله‌ها

  • درباره شعر و شعر عاشورا، رسالت ، 29 دی 1387 : ص 19 [۱]

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

خون خدا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

می‌خواست کفر، افکند از جوش، کعبه را تا اهل دین، کنند فراموش، کعبه را
بگرفت جا، به‌دامن کرب‌وبلا، حسین‌ با درد و غم، چو کرد هم‌آغوش، کعبه را
شد زنده دین حق ز قیامش، اگرچه کرد اندر عزای خویش، سیه‌پوش، کعبه را
خون خدا به کرب‌وبلا موج می‌زند بینم ولیک ساکت و خاموش، کعبه را
بوی خوشی که می‌وزد از تربت حسین‌ گویی که بُرده تا ابد از هوش، کعبه را
بنگر مقام و رتبه، که در پیش کربلا شد حلقه‌ی ارادتِ در گوش، کعبه را
از بس که اشک ریخته در ماتم حسین‌ چون زمزم است، چشمه‌ی پرجوش، کعبه را
یا نیست جز خیال شه کربلا به‌سر یا خاطرم نموده فراموش، کعبه را

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. درباره مجموعه شعر «با کاروان شعر عاشورا»