حباب بن عامر: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | ||
| عنوان = | | عنوان = | ||
| تصویر = | | تصویر =مزار یاران امام حسین(ع).jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
|توضیح تصویر = | |توضیح تصویر = | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۱: | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| نقش های برجسته = صبح عاشورا در حمله اول و پس از نبردی | | نقش های برجسته = صبح عاشورا در حمله اول و پس از نبردی سخت شهید شد. | ||
}} | }}'''حبّاب (جناب) بن عامر (عمرو) بن کعب بن تیم اللات بن ثعلبه تیمی،''' او از دوست داران [[امام حسین (ع)]] بود که صبح [[عاشورا]] در حمله اول به [[شهادت]] رسید. | ||
== زندگینامه == | |||
حبّاب (جناب) بن عامر (عمرو) بن کعب بن تیم اللات بن ثعلبه تیمی، از اهالی کوفه و از قبیله بنی تیم بود. | |||
==نقش در واقعه کربلا== | |||
حبّاب از بزرگان شیعیان [[کوفه]] و از محبّین خاندان امام علی (ع) به شمار می‌رفت. هنگام ورود [[مسلم بن عقیل]] به کوفه، او از جمله کسانی بود که با مسلم بیعت کرد. پس از شکست مسلم، به قبیله خود پناه برد و مخفی شد. هنگامی که خبر خروج امام حسین (ع) از مکه را شنید، شب هنگام و مخفیانه از کوفه خارج و در بین راه به کاروان امام حسین (ع) ملحق شد و امام حسین(ع) را تا کربلا همراهی کرد. هم‌چنین گفته شده که او در روز دوم [[محرم]] و در کربلا به امام ملحق شد که به نظر می‌آید این قول صحیح باشد. مورخین، شهادت او را به اختلاف ذکر کرده‌اند. آنچه از اقوال مورخین می‌توان دریافت این است که او صبح عاشورا به شهادت رسید و به احتمال قوی در حمله اول و پس از نبردی سختشهید شد. او به هنگام شهادت در حدود 45 سال سن داشت.<ref>ر.ک :اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، ج1، ص611، ج4، ص383؛ 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص195؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، 1390 ه ق.، ج1، ص85.</ref> در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است. | |||
==منبع== | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 278-279.] | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
| خط ۴۸: | خط ۳۷: | ||
[[رده: شهیدان کربلا]] | [[رده: شهیدان کربلا]] | ||
[[رده: شهیدان عاشورا]] | [[رده: شهیدان عاشورا]] | ||
[[en:Habbab b. Amir]] | |||
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۹
.jpg) | |
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | حبّاب (جناب) بن عامر (عمرو) بن کعب بن تیم اللات بن ثعلبه تیمی |
| نقش های برجسته | صبح عاشورا در حمله اول و پس از نبردی سخت شهید شد. |
حبّاب (جناب) بن عامر (عمرو) بن کعب بن تیم اللات بن ثعلبه تیمی، او از دوست داران امام حسین (ع) بود که صبح عاشورا در حمله اول به شهادت رسید.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
حبّاب (جناب) بن عامر (عمرو) بن کعب بن تیم اللات بن ثعلبه تیمی، از اهالی کوفه و از قبیله بنی تیم بود.
نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
حبّاب از بزرگان شیعیان کوفه و از محبّین خاندان امام علی (ع) به شمار می‌رفت. هنگام ورود مسلم بن عقیل به کوفه، او از جمله کسانی بود که با مسلم بیعت کرد. پس از شکست مسلم، به قبیله خود پناه برد و مخفی شد. هنگامی که خبر خروج امام حسین (ع) از مکه را شنید، شب هنگام و مخفیانه از کوفه خارج و در بین راه به کاروان امام حسین (ع) ملحق شد و امام حسین(ع) را تا کربلا همراهی کرد. هم‌چنین گفته شده که او در روز دوم محرم و در کربلا به امام ملحق شد که به نظر می‌آید این قول صحیح باشد. مورخین، شهادت او را به اختلاف ذکر کرده‌اند. آنچه از اقوال مورخین می‌توان دریافت این است که او صبح عاشورا به شهادت رسید و به احتمال قوی در حمله اول و پس از نبردی سختشهید شد. او به هنگام شهادت در حدود 45 سال سن داشت.[۱] در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ ر.ک :اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، ج1، ص611، ج4، ص383؛ 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص195؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، 1390 ه ق.، ج1، ص85.