تل زینبیه

تل،به معناى تپه،تودۀ خاک و ریگ است،پشتۀ بر آمده از زمین.سرزمین کربلا، ناهموار و داراى تل و تپّه بود.در حادثۀ کربلا،تلّ و تپه‌اى مشرف بر شهادتگاه شهداى کربلا بود و حضرت زینب«ع»بالاى آن مى‌آمد تا وضع برادرش امام حسین«ع»را در میدان نبرد،بررسى کند و جویاى حال او شود.در حال حاضر،بنایى به همین نام در سمت غرب صحن سید الشهدا طرف درب«زینبیّه»وجود دارد.تجدید بناى تل زینبیّه در این اواخر،در سال 1398 قمرى بوده است.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 119-120.