آتشکده نیر: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آتشکده حجه الاسلام میرزا محمد تقی متخلص به نیر'''، کتابی است درباره دیوان آتشکده نیر که توسط [[محمد تقی نیر تبریزی]] نوشته شده است. | '''آتشکده حجه الاسلام میرزا محمد تقی متخلص به نیر'''، کتابی است درباره دیوان آتشکده نیر که توسط [[محمد تقی نیر تبریزی|حجت الاسلام محمد تقی نیر تبریزی]] نوشته شده است. | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| ناشر فارسی = | | ناشر فارسی = | ||
| محل انتشارات = تبریز | | محل انتشارات = تبریز | ||
| تاریخ نشر = | | تاریخ نشر = ۱۳۱۹ | ||
| تاریخ نشر فارسی = | | تاریخ نشر فارسی = | ||
| محل ناشر فارسی = | | محل ناشر فارسی = | ||
| نوع رسانه = | | نوع رسانه = | ||
| صفحه = | | صفحه = ۲۶۴ | ||
| قطع = | | قطع = | ||
| اندازه وزن = | | اندازه وزن = | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
==درباره‌ی کتاب== | |||
این کتاب گزارش عاشقانه‌ای از وقایع [[کربلا]] است. دیوان اشعار نیر تبریزی دربردارنده سه بخش است: | |||
=== بخش اول === | |||
مثنوی آتشکده، که در مراثی است و تعداد ابیات آن ۲۰۸۶ بیت است، این مثنوی را به سال ۱۳۰۹ هجری سروده و در پایان آن گفته است: | |||
== | |||
مثنوی آتشکده، که در مراثی است و تعداد ابیات آن | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۸۱: | خط ۴۴: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
=== بخش دوم === | |||
لآلی منظومه، که دربردارنده قصاید و قطعات و مراثی و مدایح [و رباعیات و مفردات] در اوزان و بحور مختلف که دارای ۹۵۹ بیت است که در حدود سال‌های ۱۳۱۴ـ۱۳۱۵ سروده است. در مطاوی آن چند نوحه ترکی و در پایان غزلی از حجت الاسلام آخوند ملامحمد و دو قصیده فارسی از نیاز برادر صاحب ترجمه آمده است. | |||
لآلی منظومه، که دربردارنده قصاید و قطعات و مراثی و مدایح [و رباعیات و مفردات] در اوزان و بحور مختلف که دارای | |||
=== بخش سوم === | |||
دیوان غزلیات، که دربردارنده غزلیات، رباعیات، مفردات، ساقی‌نامه و سه قصیده عربی اوست. تمام این مجموعه ابتدا به دست حاج میرزا علی اکبر عماد مدون شده و بعد در سال 1347 شمسی با مقدمه و حواشی حاج میرزا عبدالرسول احقاقی چاپ شده است و دارای حدود پنج هزار بیت است. | دیوان غزلیات، که دربردارنده غزلیات، رباعیات، مفردات، ساقی‌نامه و سه قصیده عربی اوست. تمام این مجموعه ابتدا به دست حاج میرزا علی اکبر عماد مدون شده و بعد در سال 1347 شمسی با مقدمه و حواشی حاج میرزا عبدالرسول احقاقی چاپ شده است و دارای حدود پنج هزار بیت است. | ||
آنچه در غزلیات وی شگفت‌انگیز است این است که وی غالب غزل‌های خود را با ذکر تخلص | آنچه در غزلیات وی شگفت‌انگیز است این است که وی غالب غزل‌های خود را با ذکر تخلص «نیر» و کلمه پادشاه و شهنشاه و تاجدار به پایان برده و پس از بیت تخلص، همان کلمه شاه یا جهاندار را تفسیر کرده و از شاه ولایت علی (ع) یا اولاد اطهر آن حضرت به گونه‌ای بسیار زیبا و هنرمندانه نام برده است. | ||
بررسی دقیق مثنوی آتشکده و غزلیات وی نشان می‌دهد که این شخصیت در حالی که سالیان دراز از محضر استادان فاضل و روحانی در جاهای مختلف بهره برده است و خود در مطالعات قرآنی و به ویژه علم کلام از سرآمدان زمانه خویش بوده و مقام و رتبه اجتهاد داشته است، در شعر و ادب فارسی و عربی و حتی زبان ترکی مطالعاتی عمیق داشته، لحظه‌ای از دیوان غزلیات حافظ و نوشته و سروده‌های سعدی غفلت نورزیده و از نکات دقیق ادبی و بیانی آگاه بوده و نکته‌های سربسته و مخصوصاً رندانه هر دو شاعر پرآوازه را به روشنی می‌فهمیده است و افزون بر همه این مسائل به نظر میرسد که مثنوی مولانا را بیت بیت از حفظ داشته و از مباحث کلامی و شیوه استدلال و احتجاج مولانا در همه خطابه‌ها و بحث‌ها در نوشتن و گفتن بهره می‌برده است. | بررسی دقیق مثنوی آتشکده و غزلیات وی نشان می‌دهد که این شخصیت در حالی که سالیان دراز از محضر استادان فاضل و روحانی در جاهای مختلف بهره برده است و خود در مطالعات قرآنی و به ویژه علم کلام از سرآمدان زمانه خویش بوده و مقام و رتبه اجتهاد داشته است، در شعر و ادب فارسی و عربی و حتی زبان ترکی مطالعاتی عمیق داشته، لحظه‌ای از دیوان غزلیات حافظ و نوشته و سروده‌های سعدی غفلت نورزیده و از نکات دقیق ادبی و بیانی آگاه بوده و نکته‌های سربسته و مخصوصاً رندانه هر دو شاعر پرآوازه را به روشنی می‌فهمیده است و افزون بر همه این مسائل به نظر میرسد که مثنوی مولانا را بیت بیت از حفظ داشته و از مباحث کلامی و شیوه استدلال و احتجاج مولانا در همه خطابه‌ها و بحث‌ها در نوشتن و گفتن بهره می‌برده است. | ||
==مقدمه کتاب== | ==مقدمه کتاب== | ||
در مقدمه این کتاب ابیاتی از این شاعر آمده است که خود | در مقدمه این کتاب ابیاتی از این شاعر آمده است که خود «نیر» می‌گوید: «من فقیه خشک و صوفی تر نیستم و به حکمت یونانی نیز اعتقاد ندارم؛ پیر طریقت من شاه اولیاء یعنی امیرمؤمنان علی است و با مهر او از قشری و صوفی و فلسفی بری هستم». در تحقیق این امر چنان به نظر میرسد که حجت الاسلام نیر صوفی نیست ولیکن در مکتب عرفان قدم زده است؛ اما با مطالعه دقیق و همه جانبه غزلیات وی و مثنوی آتشکده معلوم می‌شود که با عالم عرفان نیز میانه‌ای ندارد و بزرگان عرفا را آنچنان که شیخ عطار از ایشان نام می‌برد، نمی‌شناسد و وقعی نمی‌نهد و همین مطلب را نیز به زبان فلسفه بحث می‌کند و عارف را با صوفی یکی می‌داند. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4092221&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author سازمان اسناد رسمی و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران] | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4092221&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author سازمان اسناد رسمی و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران] | |||
* [http://www.ketabkhon.ir/Book/1498/11507/%D8%AF%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86%20%D9%86%DB%8C%D8%B1%20%D8%AA%D8%A8%D8%B1%DB%8C%D8%B2%DB%8C:%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4%20%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%82%D8%A7%D9%86%D9%87%20%D9%88%D9%82%D8%A7%DB%8C%D8%B9%20%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%84%D8%A7 فروشگاه کتاب کتابخون] | *[http://www.ketabkhon.ir/Book/1498/11507/%D8%AF%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86%20%D9%86%DB%8C%D8%B1%20%D8%AA%D8%A8%D8%B1%DB%8C%D8%B2%DB%8C:%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4%20%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%82%D8%A7%D9%86%D9%87%20%D9%88%D9%82%D8%A7%DB%8C%D8%B9%20%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%84%D8%A7 فروشگاه کتاب کتابخون] | ||
[[رده: کتاب‌ها]] | [[رده: کتاب‌ها]] | ||
[[رده: کتاب‌ها در گروه ادبیات]] | [[رده: کتاب‌ها در گروه ادبیات]] | ||
[[رده: کتاب‌ها در گروه مجموعه اشعار]] | [[رده: کتاب‌ها در گروه مجموعه اشعار]] | ||
[[رده: کتاب‌ها در گروه مجموعه اشعار فارسی]] | [[رده: کتاب‌ها در گروه مجموعه اشعار فارسی]] | ||
نسخهٔ ۲۷ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۴۹
آتشکده حجه الاسلام میرزا محمد تقی متخلص به نیر، کتابی است درباره دیوان آتشکده نیر که توسط حجت الاسلام محمد تقی نیر تبریزی نوشته شده است.
| آتشکده حجه الاسلام میرزا محمد تقی متخلص به نیر
| |
|---|---|
 | |
| به کوشش | محمد تقی نیر تبریزی |
| ناشر | چاپخانه رضایی |
| محل نشر | تبریز |
| تاریخ نشر | ۱۳۱۹ |
| تعداد صفحات | ۲۶۴ |
| موضوع | دیوان آتشکده نیر |
| زبان | فارسی |
درباره‌ی کتاب
این کتاب گزارش عاشقانه‌ای از وقایع کربلا است. دیوان اشعار نیر تبریزی دربردارنده سه بخش است:
بخش اول
مثنوی آتشکده، که در مراثی است و تعداد ابیات آن ۲۰۸۶ بیت است، این مثنوی را به سال ۱۳۰۹ هجری سروده و در پایان آن گفته است:
| بس که دل سوز آمد این نظم رده آمد از هاتف به نام آتشکده | شکر کاین منظومه مشکین ختام در هزار و سیصد و نه شد تمام |
بخش دوم
لآلی منظومه، که دربردارنده قصاید و قطعات و مراثی و مدایح [و رباعیات و مفردات] در اوزان و بحور مختلف که دارای ۹۵۹ بیت است که در حدود سال‌های ۱۳۱۴ـ۱۳۱۵ سروده است. در مطاوی آن چند نوحه ترکی و در پایان غزلی از حجت الاسلام آخوند ملامحمد و دو قصیده فارسی از نیاز برادر صاحب ترجمه آمده است.
بخش سوم
دیوان غزلیات، که دربردارنده غزلیات، رباعیات، مفردات، ساقی‌نامه و سه قصیده عربی اوست. تمام این مجموعه ابتدا به دست حاج میرزا علی اکبر عماد مدون شده و بعد در سال 1347 شمسی با مقدمه و حواشی حاج میرزا عبدالرسول احقاقی چاپ شده است و دارای حدود پنج هزار بیت است.
آنچه در غزلیات وی شگفت‌انگیز است این است که وی غالب غزل‌های خود را با ذکر تخلص «نیر» و کلمه پادشاه و شهنشاه و تاجدار به پایان برده و پس از بیت تخلص، همان کلمه شاه یا جهاندار را تفسیر کرده و از شاه ولایت علی (ع) یا اولاد اطهر آن حضرت به گونه‌ای بسیار زیبا و هنرمندانه نام برده است.
بررسی دقیق مثنوی آتشکده و غزلیات وی نشان می‌دهد که این شخصیت در حالی که سالیان دراز از محضر استادان فاضل و روحانی در جاهای مختلف بهره برده است و خود در مطالعات قرآنی و به ویژه علم کلام از سرآمدان زمانه خویش بوده و مقام و رتبه اجتهاد داشته است، در شعر و ادب فارسی و عربی و حتی زبان ترکی مطالعاتی عمیق داشته، لحظه‌ای از دیوان غزلیات حافظ و نوشته و سروده‌های سعدی غفلت نورزیده و از نکات دقیق ادبی و بیانی آگاه بوده و نکته‌های سربسته و مخصوصاً رندانه هر دو شاعر پرآوازه را به روشنی می‌فهمیده است و افزون بر همه این مسائل به نظر میرسد که مثنوی مولانا را بیت بیت از حفظ داشته و از مباحث کلامی و شیوه استدلال و احتجاج مولانا در همه خطابه‌ها و بحث‌ها در نوشتن و گفتن بهره می‌برده است.
مقدمه کتاب
در مقدمه این کتاب ابیاتی از این شاعر آمده است که خود «نیر» می‌گوید: «من فقیه خشک و صوفی تر نیستم و به حکمت یونانی نیز اعتقاد ندارم؛ پیر طریقت من شاه اولیاء یعنی امیرمؤمنان علی است و با مهر او از قشری و صوفی و فلسفی بری هستم». در تحقیق این امر چنان به نظر میرسد که حجت الاسلام نیر صوفی نیست ولیکن در مکتب عرفان قدم زده است؛ اما با مطالعه دقیق و همه جانبه غزلیات وی و مثنوی آتشکده معلوم می‌شود که با عالم عرفان نیز میانه‌ای ندارد و بزرگان عرفا را آنچنان که شیخ عطار از ایشان نام می‌برد، نمی‌شناسد و وقعی نمی‌نهد و همین مطلب را نیز به زبان فلسفه بحث می‌کند و عارف را با صوفی یکی می‌داند.