علمدار

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو

علمدار از لقبهاى قمر بنى هاشم است که در کربلا، پرچم لشکر امام بر دوش او بود.

نقش علمدار در میدان نبرد،مهم بود و عامل حفظ انسجام نیروهاى سپاه محسوب مى‌شد. روز عاشورا، امام حسین(ع) یاران اندک خود را به سه جناح چپ و راست و قلب تقسیم کرد و براى هر یک فرماندهى برگزید و پرچم را به دست برادرش عباس داد. [۱]

روز عاشورا نیز چون عباس(ع) خدمت امام آمد و از او اذن میدان طلبید، امام گریست و ابتدا اجازه نداد و فرمود: «تو علمدار منى، اگر تو بروى و کشته شوى، سپاه من از هم مى‌پاشد، یا اخى انت صاحب لوائى و اذا مضیت تفرّق عسکرى». [۲]

منبع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۲۱.

پی‌نوشت

  1. بحار الأنوار،ج ۴۵،ص ۵ و ۳۹.
  2. معالى السبطین،ج ‍۱،ص ۴۴۱.