ایرج میرزا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «نام: ایرج میرزا تاریخ ولادت: 1252 یا 1253 ه.ش تاریخ وفات: 1304 ه.ش آثار: دیوان اشعار ا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
تاریخ وفات: 1304 ه.ش
تاریخ وفات: 1304 ه.ش
آثار: دیوان اشعار
آثار: دیوان اشعار
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = ایرج میرزا
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  = {{پرچم|ایران|1925}}
| تاریخ تولد            = پاییز 1252 یا 1253 خورشیدی{{-}}رمضان 1291 (قمری){{-}}اکتبر 1874 (میلادی)
| محل تولد              = [[تبریز]]
| والدین                = [[غلامحسین‌میرزا]] (پدر)
| تاریخ مرگ              = 22 اسفند 1304{{-}}27 شعبان 1343 (قمری){{-}}14 مارس 1926 (میلادی)
| محل مرگ                = خیابان ایران (عین‌الدوله)، [[خیابان پهلوی]] بازارچهٔ سقاباشی [[تهران]]
| علت مرگ                = سکته قلبی
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی      =
| مدفن                  = گورستان ظهیرالدوله، شمیران
| در زمان حکومت          = اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی]]
| اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
| لقب                    =
| بنیانگذار              =
| پیشه                  = شاعر
| سال‌های نویسندگی        = 
| سبک نوشتاری            = هزلیات، طنز
| کتاب‌ها                =
| مقاله‌ها                =
| نمایشنامه‌ها            =
| فیلم‌نامه‌ها            =
| دیوان اشعار            =
| تخلص                  = ایرج، جلال‌الممالک، فخرالشعرا
| فیلم (های) ساخته بر اساس اثر(ها)=
| همسر                  =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                = جعفرقلی میرزا، خسرومیرزا، ربابه
| تحصیلات                =
| دانشگاه                = دارالفنون تبریز
| حوزه                  =
| شاگرد                  =
| استاد                  =
| علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
| imdb_id                =
| soure_id              =
| جوایز                  =
|گفتاورد                =
|امضا                    =
}}
ایرج میرزا از نوادگان فتحعلی شاه قاجار بود. در سال 1291 ه.ق در تبریز متولّد شد. وی به زبان‌های فارسی و عربی و فرانسوی تسلط داشت، و روسی و ترکی را نیز می‌دانست. در خوشنویسی هم دستی داشت. تحصیلاتش در مدرسۀ دارالفنون تبریز صورت گرفت و در نوزده سالگی هنگام ولیعهدی مظفرالدین شاه (1314-1324 ه.ق) لقب «صدرالشعرا» گرفت. وی علاوه بر شاعری، دبیری توانا و کاتبی چیره دست بود.  
ایرج میرزا از نوادگان فتحعلی شاه قاجار بود. در سال 1291 ه.ق در تبریز متولّد شد. وی به زبان‌های فارسی و عربی و فرانسوی تسلط داشت، و روسی و ترکی را نیز می‌دانست. در خوشنویسی هم دستی داشت. تحصیلاتش در مدرسۀ دارالفنون تبریز صورت گرفت و در نوزده سالگی هنگام ولیعهدی مظفرالدین شاه (1314-1324 ه.ق) لقب «صدرالشعرا» گرفت. وی علاوه بر شاعری، دبیری توانا و کاتبی چیره دست بود.  
دیوان شعری از وی به یادگار مانده است که بیشتر مضامین آن اشعار وطنی است. ایرج در کنار ملک الشعرای بهار یکی از مهم‌ترین شعرای دورۀ مشروطه بود. اشعار او بیشتر شامل انتقادات اجتماعی است. ایرج میرزا با اینکه از طبقۀ اشراف بود، ولی در شعرش با تهیدستان همراه بود و روح اعتراض اجتماعی در اشعارش به چشم می‌خورد. او منتقد اوضاع زمانۀ خود بود و در اشعارش از عقب ماندگی فکری مردم بسیار سخن می‌گفت.
دیوان شعری از وی به یادگار مانده است که بیشتر مضامین آن اشعار وطنی است. ایرج در کنار ملک الشعرای بهار یکی از مهم‌ترین شعرای دورۀ مشروطه بود. اشعار او بیشتر شامل انتقادات اجتماعی است. ایرج میرزا با اینکه از طبقۀ اشراف بود، ولی در شعرش با تهیدستان همراه بود و روح اعتراض اجتماعی در اشعارش به چشم می‌خورد. او منتقد اوضاع زمانۀ خود بود و در اشعارش از عقب ماندگی فکری مردم بسیار سخن می‌گفت.

نسخهٔ ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۰۸

نام: ایرج میرزا تاریخ ولادت: 1252 یا 1253 ه.ش تاریخ وفات: 1304 ه.ش آثار: دیوان اشعار

ایرج میرزا
زادروز پاییز 1252 یا 1253 خورشیدی
رمضان 1291 (قمری)
اکتبر 1874 (میلادی)
تبریز
پدر و مادر غلامحسین‌میرزا (پدر)
مرگ 22 اسفند 1304
27 شعبان 1343 (قمری)
14 مارس 1926 (میلادی)
خیابان ایران (عین‌الدوله)، خیابان پهلوی بازارچهٔ سقاباشی تهران
ملیت نمایش مبدأ برای الگو:پرچم

← الگو:پرچم شما اجازهٔ ویرایش این صفحه را به این دلیل ندارید:

عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.

می‌توانید متن مبدأ این صفحه را مشاهده کنید یا از آن نسخه بردارید:


 ایران

الگوهای به‌کاررفته در این صفحه:

الگو:Country data (نمایش مبدأ) الگو:Country flag2 (نمایش مبدأ) الگو:توضیحات (نمایش مبدأ) الگو:داده‌های کشورها (نمایش مبدأ) الگو:پرچم کشور2 (نمایش مبدأ)

علت مرگ سکته قلبی
جایگاه خاکسپاری گورستان ظهیرالدوله، شمیران
در زمان حکومت اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی]]
پیشه شاعر
سبک نوشتاری هزلیات، طنز
تخلص ایرج، جلال‌الممالک، فخرالشعرا
فرزندان جعفرقلی میرزا، خسرومیرزا، ربابه
دانشگاه دارالفنون تبریز

ایرج میرزا از نوادگان فتحعلی شاه قاجار بود. در سال 1291 ه.ق در تبریز متولّد شد. وی به زبان‌های فارسی و عربی و فرانسوی تسلط داشت، و روسی و ترکی را نیز می‌دانست. در خوشنویسی هم دستی داشت. تحصیلاتش در مدرسۀ دارالفنون تبریز صورت گرفت و در نوزده سالگی هنگام ولیعهدی مظفرالدین شاه (1314-1324 ه.ق) لقب «صدرالشعرا» گرفت. وی علاوه بر شاعری، دبیری توانا و کاتبی چیره دست بود. دیوان شعری از وی به یادگار مانده است که بیشتر مضامین آن اشعار وطنی است. ایرج در کنار ملک الشعرای بهار یکی از مهم‌ترین شعرای دورۀ مشروطه بود. اشعار او بیشتر شامل انتقادات اجتماعی است. ایرج میرزا با اینکه از طبقۀ اشراف بود، ولی در شعرش با تهیدستان همراه بود و روح اعتراض اجتماعی در اشعارش به چشم می‌خورد. او منتقد اوضاع زمانۀ خود بود و در اشعارش از عقب ماندگی فکری مردم بسیار سخن می‌گفت. شعر ایرج میرزا ساده و روان و مشتمل بر تعبیرات عامیانه است و بدون تصنع سخن می‌گوید. او از نخستین کسانی است که برای کودکان شعر گفته است. شعرهایی مانند شوق درس خواندن، کلاغ و روباه، مهر مادر، نصیحت به فرزند، خرس و صیادن و... در زمرۀ این اشعار هستند که مطالب جذاب را برای کودکان با زبانی ساده مطرح می‌کنند. بعضی از این اشعار ترجمۀ قصه‌های ژان لافونتن فرانسوی هستند که ایرج میرزا به دلیل تسلط به زبان فرانسه مستقیما آنها را به شعر ترجمه کرده است. در دیوان ایرج میرزا دو شعر عاشورایی وجود دارد. یکی دربارۀ شهادت حضرت علی‌اکبر (ع) و دیگری دربارۀ شام غریبان. نگاه او به حوادث عاشورا احساسی و عاطفی است. علاوه بر این، چند شعر هم در مدح امیرالمومنین علی (ع) در دیوان او به چشم می‌خورد. کتاب شناسی: دیوان‌ اشعار شاهزاده‌ ایرج‌ میرزا ملقب به جلال‌الممالک: مشتمل‌ بر مقدمه‌ و قصائد و غزلیات‌ و مثنویات. تهران: کتابخانۀ مظفری‏‫‏‏، 1311.‬‬‬‬‬