هانی ‌بن‌ ثبیت ‌حضرمی: تفاوت میان نسخه‌ها

مشخصات فردی
نام کامل	هانی‌ بن‌ ثبیت ‌حضرمی
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته	او علاوه بر اینکه قاتل دو برادر عباس‌ بن علی (ع)، عبدالله و جعفر و همچنین قاتل عبدالله‌ بن عمیر کلبی و محمد بن‌ ابی‌ سعید نواده‌ عقیل‌ بن ابی ‏طالب (ع) بود، جزء ده تنی بود که داوطلبانه بر بدن‌ پر از جراحت‌ امام حسین (ع) به‌ طوری‌ اسب‌ تاختند که ‌استخوان‌های‌ سینه‌ مبارکش‌ را در هم‌ شکستند

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۰

هانی‌ بن‌ ثبیت ‌حضرمی، یکی از سربازان و نیروهای تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت. او از جنایتکاران حادثه کربلا است. او قاتل دو برادر عباس‌ بن علی (ع)، عبدالله و جعفر، عبدالله‌ بن عمیر کلبی و محمد بن‌ ابی‌ سعید نواده‌ عقیل‌ بن ابی ‏طالب (ع) بود. او همچنین جزء ده تنی بود که داوطلبانه بر بدن‌ پر از جراحت‌ امام حسین (ع) اسب‌ تاختند.

نقش در واقعه کربلاویرایش

عبدالله‌ بن‌ عُمَیر کلبی‌ پس از کشتن یسار غلام‌ زیاد بن عبید و سالم‌ غلام‌ عبیدالله‌ بن زیاد به خیمه برگشت و پس از سخنانی با همسرش بار دیگر به‌ میدان‌ شتافت‌ و کارزاری‌ سخت‌ نمود و پس‌ از به‌ هلاکت ‌نمودن‌ چند نفر در اثر حمله‌ گروهی‌ از سپاه‌ پسر سعد بر خاک‌ افتاد و شهید شد. قاتل‌ او هانی‌ بن‌ ثبیت‌ حضرمی و بکر بن حی تمیمی ‌بود.^[۱]

عباس‌ بن علی (ع) به‌ برادرانش‌ گفت‌: «اینک‌ وارد کارزار شوید و مخلصانه‌ در راه‌ یاری‌ دین‌ خدا با دشمنان‌ او نبرد کنید.» برادران‌ یکی‌ بعد از دیگری‌ به‌ میدان‌ رفتند. ابتدا عبدالله به میدان شتافت و در حالی‌که رجز می‌خواند، می‌جنگید. او پس از‌ نبردی‌ سخت و از پای درآوردن تنی چند‌ بالاخره‌ با هانی‌ بن‌ ثبیت حضرمی‌ به‌ مبارزه‌ پرداخت‌ و با دو ضربت‌ که‌ در میانشان‌ رد و بدل‌ شد، به‌ دست‌ هانی‌ به ‌شهادت‌ رسید. هانی‌ سر او را از تن‌ جدا نمود. برخی نوشته‌اند با نیزه خولی‌ بن یزید اصبحی و به دست مردی از بنی‌ تمیم و پس از زخم‌های فراوان به شهادت رسید.^[۲]

پس از او جعفر، به میدان شتافت و در حالی که رجز می‌خواند، ‌جنگید. او نیز پس از نبردی سخت، با تیر خولی‌ بن یزید اصبحی که به پیشانی یا چشمش اصابت کرد، از پا درآمد و هانی‌ بن ثُبَیت حضرمی سر او را نیز از تن جدا کرد.^[۳]

در زیارت ناحیه مقدسه نام قاتل دو برادر، هانی‌ بن ثبیت حضرمی ذکر شده و بر او لعنت فرستاده شده‌است.

نحوه شهادت محمد بن‌ ابی‌ سعید نیز بنا به نقل منابع چنین آمده است: در روز عاشورا امام‌ ناجوانمردان‌ سپاه‌ اموی‌ را به‌ خاک‌ هلاکت‌ می‌افکند. در این‌ هنگام‌ از سراپرده ‌امام‌، کودکی‌ بیرون‌ آمد که‌ دو گوشواره‌ در گوش‌ داشت‌ و از وحشت‌ و حیرت‌ به‌ جانب‌ چپ‌ و راست‌ می‌نگریست‌ و گوشواره‌هایش‌ می‌لرزید. هانی‌ بن‌ ثبیت حضرمی بر او حمله‌ برد و او را شهید کرد.^[۴] بنا به نقل دیگر لقیط‌ بن‌ ایاس‌ جهنی‌ به‌وسیله‌ تیری‌ که‌ به‌ جانبش‌ پرتاب‌ کرد، او را مجروح و هانی‌ بن‌ ثبیت حضرمی با شمشیر او را شهید کرد.^[۵] بنا به نقلی او قاتل عبدالله‌ بن حسن (ع) هم بوده است.^[۶]

پس از شهادت امام حسین (ع)ویرایش

پس از شهادت امام حسین (ع) در کوفه می‌زیست. بنا به نقل ابو هذیل سکونی در روزگار خالد بن عبدالله او که پیری فرتوت بود و در انجمن حضرمیان نشسته بود، می‌گفت: من از جمله کسانی بودم که در موقع کشته شدن امام حسین‌ (ع) حضور داشتم و جزء گروه ده نفره اسب سوارانی بودم که بر پیکر او اسب تاراندم.^[۷] اگر چنین چیزی صحت داشته باشد پس او به دست مختار کشته نشده است، در حالی‌که مختار هر ده تن را به مجازات رساند.

منبعویرایش

مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۶۷-۲۶۹.

پی نوشتویرایش

↑ - انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۱۹۴؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۳۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۶۸-۶۹؛ نهایة الارب فی فنون الادب، نویری، شهاب الدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۵ شمسی.، ج۷، ص۱۸۷؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری. ، ج۲، ص۲۰۱؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، علامه مجلسی، ملامحمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ شمسی.، ج۴۴، ص۳۲۰، ج۴۵، ص۱۷؛ انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی. (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص۸۴.
↑ - ر.ک : الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۰۵ قمری.، ج۵، ص۴۷۵؛ الاخبار الطوال ، دینوری، ابوحنیفه احمدبن ‌داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۲۵۷؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۹؛ مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن الحسین، چاپ باربیه دومنار و پاوه دوکورتی، پاریس: ۱۸۶۱-۱۸۷۷ میلادی.، ج۳، ص۶۳؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۷۶؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ قمری.، ج۲، ص۲۸؛ انصار الحسین(ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص۱۴۵-۱۴۶.
↑ - ر.ک : الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۰۵ قمری.، ج۵، ص۴۷۵؛ الاخبار الطوال ، دینوری، ابوحنیفه احمدبن ‌داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۲۵۷؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۹؛ ارشاد، ج۲، ص۱۱۳؛ فهرست کتب الشیعه و اصولهم و اسماء المصنفین و اصحاب الاصول (الفهرست)، طوسی، ابو جعفر محمدبن حسن، چاپ عبدالعزیز طباطبایی، قم: ۱۴۲۰ قمری.، ص۷۲؛ مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن الحسین، چاپ باربیه دومنار و پاوه دوکورتی، پاریس: ۱۸۶۱-۱۸۷۷ میلادی.، ج۳، ص۶۳؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۷۶؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ قمری.، ج۲، ص۲۸؛ اعیان الشیعه، امین، سیدمحسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ قمری.، ج4، ص۱۲۹؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری. ، ج۱، ص۲۱۹؛ نقد الرجال، حسینی تفرشی، میر مصطفی بن حسین، تهران: ۱۳۱۸ شمسی.، ص۷۱؛ اقبال اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مرة فی السنه، سیدبن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام السلامی، ۱۴۱۴ قمری.، ج۳، ص۷۸؛ انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی. (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص۱۴۶؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، ۱۳۸۱ شمسی.، ج۱، ص۳۸۲؛ انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص۱۴۵-۱۴۶.
↑ - تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۶۹؛ مقاتل الطالبیین، ص۹۲؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۷۶؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۸۶؛
↑ - برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲– ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲– ۱۹۶۷ میلادی.، ج5، ص۴۶۹؛ مقاتل الطالبیین، ص۹۲؛ رجال طوسی، ص۸۰؛ ۱۵۱؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۷۶؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۸۶؛ ۲.ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، سماوی، محمدبن ‌طاهر، تحقیق محمدجعفر طبسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس التوره.، ص۹۱؛ اعیان الشیعه، امین، سیدمحسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ قمری.، ج3، ص۲۹۳؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، ۱۴۰۲ قمری.، ص۲۳۲؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری. ، ج۲، ص۶۰؛ انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص ۱۵۱
↑ - الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۰۵قمری.، ج۵، ص۴۷۶؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷میلادی.، ج۵، ص۴۶۸؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۹۲.
↑ - تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۹؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۳۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۸۶.

[1] - انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۱۹۴؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۳۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۶۸-۶۹؛ نهایة الارب فی فنون الادب، نویری، شهاب الدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۵ شمسی.، ج۷، ص۱۸۷؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری. ، ج۲، ص۲۰۱؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، علامه مجلسی، ملامحمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ شمسی.، ج۴۴، ص۳۲۰، ج۴۵، ص۱۷؛ انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی. (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص۸۴.

[2] - ر.ک : الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۰۵ قمری.، ج۵، ص۴۷۵؛ الاخبار الطوال ، دینوری، ابوحنیفه احمدبن ‌داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۲۵۷؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۹؛ مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن الحسین، چاپ باربیه دومنار و پاوه دوکورتی، پاریس: ۱۸۶۱-۱۸۷۷ میلادی.، ج۳، ص۶۳؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۷۶؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ قمری.، ج۲، ص۲۸؛ انصار الحسین(ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص۱۴۵-۱۴۶.

[3] - ر.ک : الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۰۵ قمری.، ج۵، ص۴۷۵؛ الاخبار الطوال ، دینوری، ابوحنیفه احمدبن ‌داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۲۵۷؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۹؛ ارشاد، ج۲، ص۱۱۳؛ فهرست کتب الشیعه و اصولهم و اسماء المصنفین و اصحاب الاصول (الفهرست)، طوسی، ابو جعفر محمدبن حسن، چاپ عبدالعزیز طباطبایی، قم: ۱۴۲۰ قمری.، ص۷۲؛ مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن الحسین، چاپ باربیه دومنار و پاوه دوکورتی، پاریس: ۱۸۶۱-۱۸۷۷ میلادی.، ج۳، ص۶۳؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۷۶؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ قمری.، ج۲، ص۲۸؛ اعیان الشیعه، امین، سیدمحسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ قمری.، ج4، ص۱۲۹؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری. ، ج۱، ص۲۱۹؛ نقد الرجال، حسینی تفرشی، میر مصطفی بن حسین، تهران: ۱۳۱۸ شمسی.، ص۷۱؛ اقبال اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مرة فی السنه، سیدبن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام السلامی، ۱۴۱۴ قمری.، ج۳، ص۷۸؛ انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی. (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص۱۴۶؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، ۱۳۸۱ شمسی.، ج۱، ص۳۸۲؛ انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص۱۴۵-۱۴۶.

[4] - تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۶۹؛ مقاتل الطالبیین، ص۹۲؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۷۶؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۸۶؛

[5] - برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲– ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲– ۱۹۶۷ میلادی.، ج5، ص۴۶۹؛ مقاتل الطالبیین، ص۹۲؛ رجال طوسی، ص۸۰؛ ۱۵۱؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۷۶؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۸۶؛ ۲.ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، سماوی، محمدبن ‌طاهر، تحقیق محمدجعفر طبسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس التوره.، ص۹۱؛ اعیان الشیعه، امین، سیدمحسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ قمری.، ج3، ص۲۹۳؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، ۱۴۰۲ قمری.، ص۲۳۲؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری. ، ج۲، ص۶۰؛ انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص ۱۵۱

[6] - الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۰۵قمری.، ج۵، ص۴۷۶؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷میلادی.، ج۵، ص۴۶۸؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۹۲.

[7] - تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۹؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۳۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۸۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-هانی‌بن‌ ثبیت ‌حضرمی، یکی از سربازان و نیروهای تحت امر عمربن سعد بود که در کربلا حضور داشت. او از جنایتکاران حادثه کربلا است. او علاوه بر اینکه قاتل دو برادر عباس‌بن علی(ع)، عبدالله و جعفر و همچنین قاتل عبدالله‌بن عمیر کلبی و محمدبن‌ ابی‌سعید نواده‌ عقیل‌بن ابی‏طالب بود، جزء ده تنی بود که داوطلبانه بر بدن‌ پر از جراحت‌ امام حسین(ع) به‌ طوری‌ اسب‌ تاختند که ‌استخوان‌های‌ سینه‌ مبارکش‌ را در هم‌ شکستند.
+{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا
+|اطلاعات قاتل =
+| تصویر        =
+| توضیح تصویر  =
+| نام کامل     =هانی‌ بن‌ ثبیت ‌حضرمی
+| کنیه         =
+| لقب          =
+| زادروز/زادگاه =
+| محل زندگی     =
+| نسب/قبیله    =
+| خویشاوندان سرشناس   =
+| تاریخ و مکان درگذشت=
+| نحوه درگذشت=
+| مدفن =
+| اقدامات =
+| انگیزه    =
+| نقش‌های برجسته    =او علاوه بر اینکه قاتل دو برادر عباس‌ بن علی (ع)، عبدالله و جعفر و همچنین قاتل عبدالله‌ بن عمیر کلبی و محمد بن‌ ابی‌ سعید نواده‌ عقیل‌ بن ابی ‏طالب (ع) بود، جزء ده تنی بود که داوطلبانه بر بدن‌ پر از جراحت‌ امام حسین (ع) به‌ طوری‌ اسب‌ تاختند که ‌استخوان‌های‌ سینه‌ مبارکش‌ را در هم‌ شکستند
+| دیگر فعالیت‌ها   =
+| منصب   =
+}}'''هانی‌ بن‌ ثبیت ‌حضرمی،''' یکی از سربازان و نیروهای تحت امر [[عمر بن سعد]] بود که در [[کربلا]] حضور داشت. او از جنایتکاران حادثه کربلا است. او قاتل دو برادر [[عباس ابن علی(ع)|عباس‌ بن علی (ع)]]، [[عبدالله بن علی (ع)|عبدالله]] و [[جعفر بن على بن ابى طالب «ع»|جعفر]]، [[عبد الله بن عمیر کلبى|عبدالله‌ بن عمیر کلبی]] و [[محمد بن‌ ابی‌ سعید نواده عقیل|محمد بن‌ ابی‌ سعید]] نواده‌ [[عقیل بن ابی‌طالب|عقیل‌ بن ابی ‏طالب (ع)]] بود. او همچنین جزء ده تنی بود که داوطلبانه بر بدن‌ پر از جراحت‌ [[امام حسین (ع)]] اسب‌ تاختند.
+==نقش در واقعه کربلا==
+عبدالله‌ بن‌ عُمَیر کلبی‌ پس از کشتن [[یسار غلام‌ زیاد بن ابی‌سفیان|یسار]] غلام‌ [[زیاد بن ابی سفیان|زیاد بن عبید]] و [[سالم‌ غلام‌ عبیدالله بن زیاد|سالم]]<nowiki/>‌ غلام‌ [[عبید الله بن زیاد|عبیدالله‌ بن زیاد]] به خیمه برگشت و پس از سخنانی با همسرش بار دیگر به‌ میدان‌ شتافت‌ و کارزاری‌ سخت‌ نمود و پس‌ از به‌ هلاکت ‌نمودن‌ چند نفر در اثر حمله‌ گروهی‌ از سپاه‌ پسر سعد بر خاک‌ افتاد و شهید شد. قاتل‌ او هانی‌ بن‌ ثبیت‌ حضرمی و [[بکر بن حى تمیمى|بکر بن حی تمیمی]] ‌بود.<ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۱۹۴؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۳۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۶۸-۶۹؛ نهایة الارب فی فنون الادب، نویری، شهاب الدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۵ شمسی.، ج۷، ص۱۸۷؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری. ، ج۲، ص۲۰۱؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، علامه مجلسی، ملامحمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ شمسی.، ج۴۴، ص۳۲۰، ج۴۵، ص۱۷؛ انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی. (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص۸۴.</ref>
+عباس‌ بن علی (ع) به‌ برادرانش‌ گفت‌: «اینک‌ وارد کارزار شوید و مخلصانه‌ در راه‌ یاری‌ دین‌ خدا با دشمنان‌ او نبرد کنید.» برادران‌ یکی‌ بعد از دیگری‌ به‌ میدان‌ رفتند. ابتدا [[عبدالله بن علی (ع)|عبدالله]] به میدان شتافت و در حالی‌که رجز می‌خواند، می‌جنگید. او پس از‌ نبردی‌ سخت و از پای درآوردن تنی چند‌ بالاخره‌ با هانی‌ بن‌ ثبیت حضرمی‌ به‌ مبارزه‌ پرداخت‌ و با دو ضربت‌ که‌ در میانشان‌ رد و بدل‌ شد، به‌ دست‌ هانی‌ به ‌شهادت‌ رسید. هانی‌ سر او را از تن‌ جدا نمود. برخی نوشته‌اند با نیزه خولی‌ بن یزید اصبحی و به دست مردی از بنی‌ تمیم و پس از زخم‌های فراوان به شهادت رسید.<ref>- ر.ک : الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۰۵ قمری.، ج۵، ص۴۷۵؛ الاخبار الطوال ، دینوری، ابوحنیفه احمدبن ‌داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۲۵۷؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۹؛ مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن الحسین، چاپ باربیه دومنار و پاوه دوکورتی، پاریس: ۱۸۶۱-۱۸۷۷ میلادی.، ج۳، ص۶۳؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۷۶؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ قمری.، ج۲، ص۲۸؛ انصار الحسین(ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص۱۴۵-۱۴۶.</ref>
-عبدالله‌بن‌ عُمَیرکلبی‌ پس از کشتن یسار غلام‌ زیادبن عبید و سالم‌ غلام‌ عبیدالله‌بن زیاد به خیمه برگشت و پس از سخنانی با همسرش بار دیگر به‌ میدان‌ شتافت‌ و کارزاری‌ سخت‌ نمود و پس‌ از به‌ هلاکت ‌نمودن‌ چند نفر در اثر حمله‌ گروهی‌ از سپاه‌ پسر سعد بر خاک‌ افتاد و شهید شد. قاتل‌ او هانی‌بن‌ ثبیت‌ حضرمی و بکیربن حی تمیمی ‌بود.<ref>- انساب الاشراف، ج3، ص194؛ تاریخ طبری، ج5، ص436؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص68-69؛ نهایة الارب، ج7، ص187؛ تنقیح المقال، ج2، ص201؛ بحار الانوار، ج44، ص320، ج45، ص17؛ انصار الحسین (ع)، ص84.</ref>
+پس از او [[جعفر فرزند على فرزند ابى طالب (ع)|جعفر]]، به میدان شتافت و در حالی که رجز می‌خواند، ‌جنگید. او نیز پس از نبردی سخت، با تیر خولی‌ بن یزید اصبحی که به پیشانی یا چشمش اصابت کرد، از پا درآمد و هانی‌ بن ثُبَیت حضرمی سر او را نیز از تن جدا کرد.<ref>- ر.ک : الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۰۵ قمری.، ج۵، ص۴۷۵؛ الاخبار الطوال ، دینوری، ابوحنیفه احمدبن ‌داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۲۵۷؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۹؛ ارشاد، ج۲، ص۱۱۳؛ فهرست کتب الشیعه و اصولهم و اسماء المصنفین و اصحاب الاصول (الفهرست)، طوسی، ابو جعفر محمدبن حسن، چاپ عبدالعزیز طباطبایی، قم: ۱۴۲۰ قمری.، ص۷۲؛ مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن الحسین، چاپ باربیه دومنار و پاوه دوکورتی، پاریس: ۱۸۶۱-۱۸۷۷ میلادی.، ج۳، ص۶۳؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۷۶؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ قمری.، ج۲، ص۲۸؛ اعیان الشیعه، امین، سیدمحسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ قمری.، ج4، ص۱۲۹؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری. ، ج۱، ص۲۱۹؛ نقد الرجال، حسینی تفرشی، میر مصطفی بن حسین، تهران: ۱۳۱۸ شمسی.، ص۷۱؛ اقبال اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مرة فی السنه، سیدبن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام السلامی، ۱۴۱۴ قمری.، ج۳، ص۷۸؛ انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی. (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص۱۴۶؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، ۱۳۸۱ شمسی.، ج۱، ص۳۸۲؛ انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص۱۴۵-۱۴۶.</ref>
-عباس‌بن علی(ع) که مادرش فاطمه(ام‌ّالبنین)دختر حزام‌بن خالد از قبیله بنی‌کلاب بود، به‌ برادرانش‌ گفت‌: ” اینک‌ وارد کارزار شوید و مخلصانه‌ در راه‌ یاری‌ دین‌ خدا با دشمنان‌ او نبرد کنید.“
+در زیارت ناحیه مقدسه نام قاتل دو برادر، هانی‌ بن ثبیت حضرمی ذکر شده و بر او لعنت فرستاده شده‌است.
-برادران‌ یکی‌ بعد از دیگری‌ به‌ میدان‌ رفتند. ابتدا عبدالله به به میدان شتافت و در حالی‌که رجز می‌خواند، می‌جنگید. او پس از‌ نبردی‌ سخت و از پای درآوردن تنی چند‌ بالاخره‌ با هانی‌بن‌ ثبیت حضرمی‌ به‌ مبارزه‌ پرداخت‌ و با دو ضربت‌ که‌ در میان‌شان‌ رد و بدل‌ شد، به‌ دست‌ هانی‌ به ‌شهادت‌ رسید. هانی‌ سر او را از تن‌ جدا نمود. برخی نوشته‌اند با نیزه خولی‌بن یزید اصبحی و به دست مردی از بنی‌تمیم و پس از زخم‌های فراوان به شهادت رسید.<ref>- ر.ک : الطبقات الکبری، ج5، ص475؛ الاخبار الطوال، ص257؛ تاریخ طبری، ج5، ص449؛ مروج الذهب، ج3، ص63؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص76؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص28؛ انصار الحسین، ص145-146.</ref>
+نحوه شهادت محمد بن‌ ابی‌ سعید نیز بنا به نقل منابع چنین آمده است: در روز عاشورا [[امام حسين (ع)|امام]]<nowiki/>‌ ناجوانمردان‌ سپاه‌ اموی‌ را به‌ خاک‌ هلاکت‌ می‌افکند. در این‌ هنگام‌ از سراپرده ‌امام‌، کودکی‌ بیرون‌ آمد که‌ دو گوشواره‌ در گوش‌ داشت‌ و از وحشت‌ و حیرت‌ به‌ جانب‌ چپ‌ و راست‌ می‌نگریست‌ و گوشواره‌هایش‌ می‌لرزید. هانی‌ بن‌ ثبیت حضرمی بر او حمله‌ برد و او را شهید کرد.<ref>- تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۶۹؛ مقاتل الطالبیین، ص۹۲؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۷۶؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۸۶؛</ref> بنا به نقل دیگر [[لقیط‌ بن ناشر جهنی|لقیط‌ بن‌ ایاس‌ جهنی]]<nowiki/>‌ به‌وسیله‌ تیری‌ که‌ به‌ جانبش‌ پرتاب‌ کرد، او را مجروح و هانی‌ بن‌ ثبیت حضرمی با شمشیر او را شهید کرد.<ref>- برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲– ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲– ۱۹۶۷ میلادی.، ج5، ص۴۶۹؛ مقاتل الطالبیین، ص۹۲؛ رجال طوسی، ص۸۰؛ ۱۵۱؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۷۶؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۸۶؛ ۲.ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، سماوی، محمدبن ‌طاهر، تحقیق محمدجعفر طبسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس التوره.، ص۹۱؛ اعیان الشیعه، امین، سیدمحسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ قمری.، ج3، ص۲۹۳؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، ۱۴۰۲ قمری.، ص۲۳۲؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری. ، ج۲، ص۶۰؛ انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۷ شمسی.، ص ۱۵۱</ref> بنا به نقلی او قاتل [[عبدالله بن حسن (ع)|عبدالله‌ بن حسن (ع)]] هم بوده است.<ref>- الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۰۵قمری.، ج۵، ص۴۷۶؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷میلادی.، ج۵، ص۴۶۸؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۹۲.</ref>
+==پس از شهادت امام حسین (ع)==
+پس از شهادت امام حسین (ع) در کوفه می‌زیست. بنا به نقل ابو هذیل سکونی در روزگار خالد بن عبدالله او که پیری فرتوت بود و در انجمن حضرمیان نشسته بود، می‌گفت: من از جمله کسانی بودم که در موقع کشته شدن امام حسین‌ (ع) حضور داشتم و جزء گروه ده نفره اسب سوارانی بودم که بر پیکر او اسب تاراندم.<ref>- تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۹؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۳۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۸۶.</ref> اگر چنین چیزی صحت داشته باشد پس او به دست [[مختار ثقفى|مختار]] کشته نشده است، در حالی‌که مختار هر ده تن را به مجازات رساند.
+==منبع==
+* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2960823&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۶۷-۲۶۹.]
-پس از او جعفر، به میدان شتافت و در حالی که رجز می‌خواند، ‌جنگید. او نیز پس از نبردی سخت، با تیر خولی‌بن یزید اصبحی که به پیشانی یا چشمش اصابت کرد، از پا درآمد و هانی‌بن ثُبَیت حضرمی سر او را نیز از تن جدا کرد.<ref>- ر.ک : الطبقات الکبری، ج5، ص475؛ الاخبار الطوال، ص257؛ تاریخ طبری، ج5، ص449؛ ارشاد، ج2، ص113؛ الفهرست طوسی، ص72؛ مروج الذهب، ج3، ص63؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص76؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص28؛ اعیان الشیعه، ج4، ص129؛ تنقیح المقال، ج1، ص219؛ نقد الرجال، ص71؛ اقبال الاعمال، ج3، ص78؛ انصار الحسین (ع)، ص146؛ منتهی الآمال، ج1، ص382؛ انصار الحسین، ص145-146.</ref>
+==پی نوشت==
+[[رده: تاریخ]]
+[[رده: افراد]]
-در زیارت ناحیه مقدسه نام قاتل دو برادر، هانی‌بن ثبیت حضرمی ذکر شده و بر او لعنت فرستاده شده است.
+[[رده: قاتلان کربلا]]
+[[رده: کسانی که بر پیکر امام اسب تاراندند]]
+[[en:Hani b. Thubayt]]
-نحوه شهادت محمدبن‌ ابی‌سعید نیز بنا به نقل منابع چنین آمده است: امام‌ چون‌ شیر می‌غرید و ناجوانمردان‌ سپاه‌ اموی‌ را به‌ خاک‌ هلاکت‌ می‌افکند. در این‌ هنگام‌ از سراپرده ‌امام‌، کودکی‌ بیرون‌ آمد که‌ دو گوشواره‌ در گوش‌ داشت‌ و از وحشت‌ و حیرت‌ به‌ جانب‌ چپ‌ و راست‌ می‌نگریست‌ و گوشواره‌هایش‌ می‌لرزید. هانی‌بن‌ ثبیت حضرمی بر او حمله‌ برد و او را شهید کرد.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص469؛ مقاتل الطالبیین، ص92؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص76؛ البدایه و النهایه، ج8، ص186؛</ref>
+<references />{{navbox
+|name = عاملان واقعه کربلا
+|title = عاملان واقعه کربلا
-بنا به نقل دیگر لقیط‌بن‌ ایاس‌ جهنی‌ به‌وسیله‌ تیری‌ که‌ به‌ جانبش‌ پرتاب‌ کرد، او را مجروح و هانی‌بن‌ ثبیت حضرمی با شمشیر او را شهید کرد.<ref>- برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ طبری، ج5، ص469؛ مقاتل الطالبیین، ص92؛ رجال طوسی، ص80؛ 151؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص76؛ البدایه و النهایه، ج8، ص186؛ ابصار العین فی انصار الحسین، ص91؛ اعیان الشیعه، ج3، ص293؛ وسیله الدارین، ص232؛ تنقیح المقال، ج2، ص60؛ انصار الحسین، ص 151</ref>
-بنا به نقلی او قاتل عبدالله‌بن حسن(ع) هم بوده است.<ref>- الطبقات الکبری، ج5، ص476؛ تاریخ طبری، ج5، ص468؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص92.</ref>
-پس از شهادت امام حسین(ع) در کوفه می‌زیست. بنا به نقل ابوهذیل سکونی در روزگار خالدبن عبدالله او که پیری فرتوت بود و در انجمن حضرمیان نشسته بود، می‌گفت: من از جمله کسانی بودم که در موقع کشته شدن حسین‌بن علی حضور داشتم و جزء گروه ده نفره اسب سوارانی بودم که بر پیکر او اسب تاراندم.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص449؛ البدایه و النهایه، ج8، ص186.</ref>
+|group1 = عاملان اصلی
+|list1 = [[یزید بن معاویه]] {{*}} [[ابن زیاد]] {{*}} [[عمر سعد]]
-اگر چنین چیزی صحت داشته باشد پس او به دست مختار کشته نشده است، در حالی‌که مختار هر ده تن را به مجازات رساند.
+|group2 = لشکر عمر بن سعد
+|list2 = {{navbox | child
+|group1 = فرماندهان
+|list1 = [[شمر بن ذی الجوشن]] {{*}} [[عمرو بن‌ حجاج‌ زبیدی]] {{*}} [[شبث‌ بن ربعی تمیمی یربوعی ریاحی]]
-==منبع==
+|group2 = قاتلان
+|list2 = [[سنان]] {{*}} [[شمر]] {{*}} [[خولی]] {{*}} [[حرمله]]
-مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 267-269.
+|group3 = تازندگان بر بدن امام
+|list3 = [[هانی]] {{*}} [[اسحاق]]
-==پی نوشت==
+|group4 = حاملان سر امام
-[[رده: تاریخ]]
+|list4 = [[خولی]] {{*}} [[شمر]]
-[[رده: قاتلان کربلا]]
+}}
-[[رده: کسانی که بر پیکر امام اسب تاراندند]]
+|group5 = سایر
+|list5 = [[حفص بن عمر]]
+}}